In Londen was ik, toen ik me liet verleiden Lost Horizons, de vorige cd van Lemon Jelly te kopen. De discussie op menig radiostation over of “Nice Weather for Ducks”, het lied waarin een versie van “Alle eendjes zwemmen in het water” – in English, of course! – wordt gesampled, nu onzin was of juist geniaal; de prachtig vormgegeven poster die de drukke reiziger in alle metrostations vertelde dat hij beter aan het strand kon liggen in plaats van in de drukke stad vertoeven; en een geweldige screensaver (pc 1024px) die het uiterlijk had van diezelfde poster maar constant van dag in nacht veranderde. Ik was om, en ik had de muziek nog niet eens gehoord. Toen daar zomaar in “Ramblin’ Man” ook nog de wijk voorbij kwam waar ik in Londen woonde, was mijn euforie compleet en luisterde ik de cd een tijd lang elke dag wel een keer. Nu ligt er zomaar een nieuwe Lemon Jelly in de bakken, ’64-’95, ik heb niet opgelet. Cd en dvd, in waanzinnig vormgegeven hoesjes. Al bij de eerste tonen hoor ik het: onmiskenbaar Lemon Jelly. En dat is knap, want de enorme hoeveelheid samples uit de jaren die ook de titels van de nummers zijn geworden, zijn op zulk een manier in de nieuwe liedjes verwerkt dat ze wel te horen zijn, maar door de designers van Lemon Jelly op een vernuftige manier eigengemaakt zijn. Bij elke nieuwe luisterbeurt zijn er nieuwe geluidjes, nieuwe samples en nieuwe woorden die in ene opvallen. Ze zorgen voor een glimlach, een blijk van herkenning of een groot vraagteken – waar kén ik dat ook alweer van? Evenals de vorige cd werkt deze plaat voor mij en kan ik er goed bij werken. Het is het soort lounge – om de makers dan toch maar in een hokje te duwen – waar ik door vernuft wel iets mee kan. Voortstuwend en verrassend. Er zijn dit keer geen screensavers op de site te downloaden, maar de hele dvd is een grote screensaver, die in kwaliteit een willekeurige achtergrond in de Media Player ruimschoots overstijgt. Niet echt om vaker naar te kijken, wel om te luisteren en als achtergrond zeer geschikt.
mij=XL / V2Music