Binnen elk genre zijn ze wel te onderscheiden: de meelopers en na-apers. Had je eerst Nirvana en Pearl Jam, kreeg je daarna Creed te verwerken. Eerst waren er Korn en Deftones, plotseling waren daar Hoobastank, Linkin Park en Limp Bizkit. Je hebt nu eenmaal pioniers en uitvreters. Binnen de punkrock is het allemaal niet anders. Na de krachtige punkrevival in de jaren ’90 en het daaraan verwante volwassen worden van de skatepunk duiken nu overal de jongetjes op die het genre kopiëren en naar het grote publiek brengen. En daar en passant een heleboel geld mee verdienen. Een paar jaar geleden waren Good Charlotte en The Used er opeens om met een aanstekelijke ‘middle of the road’-variant van de skatepunk successen te oogsten in binnen en buitenland. Je kon het ze aan de ene kant niet echt kwaad nemen – echt slecht waren ze ook weer niet – maar toch ging het allemaal wel erg gemakkelijk. Inmiddels zijn we toe aan de volgende stap en brengt The Used eindelijk het tweede album In Love and Death in Europa uit. Allemaal wat minder losjes en spontaan maar ach wee, wat ligt het toch allemaal weer lekker in het gehoor. Puriteinen zullen er weinig goede woorden voor over hebben, het is allemaal zo bij elkaar gejat als het maar kan, het moet gezegd dat werkelijkwaar álle nummers goed klinken en blijven hangen. Natuurlijk is er ook weer plaatsgemaakt voor de hinderlijke ballade en klinkt het allemaal zo gelikt en gladjes als Hoobastank, er zijn betere bands die stukken minder goede platen afleveren dan deze. Dan maar even geen principes en gewoon lekker luisteren, ook dan moet soms kunnen.
mij=Warner