Lo Pan is zonder koppelteken een tovenaar uit de martial arts cultfilm Big Trouble In Little China. Met een streepje ertussen is het een band uit Columbus, Ohio. Over hun derde album Salvador had ik al heel wat lovende woorden gehoord, dus mijn verwachtingen waren hooggespannen. En het is waar, het is vakkundig gemaakte stoner, met een voor het genre buitengewoon goede zanger annex sirene in de persoon van Jeff Martin. De productie is een strak en voor stonerbegrippen zelfs netjes te noemen, waardoor het soms klinkt als Queens Of The Stone Age’s Songs For The Deaf. De riffs zijn Groot terwijl er tegelijkertijd strak wordt gespeeld en het geheel is dan ook voorzien van een degelijke groove. En toch wilde het maar niet beklijven. Gaandeweg werd me steeds duidelijker waarom: hoe goed het ook allemaal is, de songs weten zich niet te onderscheiden van de grote bulk van stoner die de afgelopen jaren over ons uitgestort is. Hoe lekker het ook klinkt, als het volgende nummer begint ben ik het voorgaande alweer helemaal kwijt. Misschien zit ik er wel helemaal naast en zijn al die positieve geluiden volledig terecht, maar ik hoor het niet. Helaas.
mij=Small Stone / Bertus
4 reacties