Ik krijg nogal eens de vraag waarom we bij File Under niet doen aan concertaankondigingen en nieuwtjes. Dat zou namelijk flink wat meer bezoekers kunnen trekken naar deze knuffelsite. Tja. Het zal, maar als we zoiets doen, dan vind ik dat je dat all the way moet doen en niet halfbakken. Dat zou dus inhouden dat je een flinke nieuwsredactie naast al die penners er op na zou moeten houden die echt op zoek gaat naar nieuws en niet de copycat uithangt. Persberichten herschrijven en opleuken, dat mag een ander best doen, ik heb daar geen tijd voor, laat staan zin in. Maar als er iets bijzonders langskomt, wat je nog bijna nergens gelezen hebt, dan passen we daar natuurlijk wel een mouw aan. Zo zijn we ook wel weer. Helemaal als zo’n artiest wat bijzonders laat horen. Zoals bijvoorbeeld Rey Villalobos. Hij trekt de komende maand onder het motto ‘7 countries, 1 month, 1 guitar’ als House Of Wolves West-Europa door en doet daarbij gelukkig ook Nederland aan. Iets minder leuk is dat ik op dat moment onder een palmboom zit en dus niet naar zijn fluisterliedjes kan komen luisteren in Haarlem of Groningen. Maar als ik u was zou ik zeker gaan kijken. Wat Villalobos laat horen op Fold In The Wind is namelijk bijzonder fijn. De cd begint een beetje vreemd nostalgisch met “50’s”, maar het zet wel de juiste (melancholische) toon met zijn weemoedige koperpartijen. Even dacht ik zelfs dat er een vrouw zong. De rest van de cd is een stuk minimalistischer qua setting, maar de melancholie verdwijnt niet meer. Soms doet Villalobos me denken aan Elliott Smith, vooral als’ie de piano erbij pakt zoals in “Acres Of Fire”. Als hij iets klageriger gezongen had dan zou ik ‘em in “Ageless” definitief kunnen voorzien van het Sophia-stempel. De elf liedjes van House of Wolves zijn relatief simpel, maar door de subtiele arrangementen pakken ze me toch keer op keer. Bovendien iemand die zijn state of mind beschrijft als ‘Lately I’ve been feeling like a motorcycle toy’, die verdient sowieso mijn volle aandacht. Nu nog volle zalen huiskamers.

mij=Eigen beheer

Ik krijg nogal eens de vraag waarom we bij File Under niet doen aan concertaankondigingen en nieuwtjes. Dat zou namelijk flink wat meer bezoekers kunnen trekken naar deze knuffelsite. Tja. Het zal, maar als we zoiets doen, dan vind ik dat je dat all the way moet doen en niet halfbakken. Dat zou dus inhouden dat je een flinke nieuwsredactie naast al die penners er op na zou moeten houden die echt op zoek gaat naar nieuws en niet de copycat uithangt. Persberichten herschrijven en opleuken, dat mag een ander best doen, ik heb daar geen tijd voor, laat staan zin in. Maar als er iets bijzonders langskomt, wat je nog bijna nergens gelezen hebt, dan passen we daar natuurlijk wel een mouw aan. Zo zijn we ook wel weer. Helemaal als zo’n artiest wat bijzonders laat horen. Zoals bijvoorbeeld Rey Villalobos. Hij trekt de komende maand onder het motto ‘7 countries, 1 month, 1 guitar’ als House Of Wolves West-Europa door en doet daarbij gelukkig ook Nederland aan. Iets minder leuk is dat ik op dat moment onder een palmboom zit en dus niet naar zijn fluisterliedjes kan komen luisteren in Haarlem of Groningen. Maar als ik u was zou ik zeker gaan kijken. Wat Villalobos laat horen op Fold In The Wind is namelijk bijzonder fijn. De cd begint een beetje vreemd nostalgisch met “50’s”, maar het zet wel de juiste (melancholische) toon met zijn weemoedige koperpartijen. Even dacht ik zelfs dat er een vrouw zong. De rest van de cd is een stuk minimalistischer qua setting, maar de melancholie verdwijnt niet meer. Soms doet Villalobos me denken aan Elliott Smith, vooral als’ie de piano erbij pakt zoals in “Acres Of Fire”. Als hij iets klageriger gezongen had dan zou ik ‘em in “Ageless” definitief kunnen voorzien van het Sophia-stempel. De elf liedjes van House of Wolves zijn relatief simpel, maar door de subtiele arrangementen pakken ze me toch keer op keer. Bovendien iemand die zijn state of mind beschrijft als ‘Lately I’ve been feeling like a motorcycle toy’, die verdient sowieso mijn volle aandacht. Nu nog volle zalen huiskamers.

Continue reading“House Of Wolves – Fold In The Wind”