Chris Connelly – Artificial Madness

Chris_Connelly_-_Artificial_Madness.jpgEigenlijk hoop je als muziekrecensent bij iedere nieuwe plaat die je opzet, dat je dat pareltje ontdekt. Dat je al je collega’s en concullega’s voor bent en kunt roepen: dit gaat’m helemaal worden, dit jaar! En keer op keer word je toch teleurgesteld. Zoveel pareltjes worden er per jaar niet uitgebracht, zie de overeenkomsten in de jaarlijstjes, en menig collega is je voor. Terwijl er toch amper reden is om echt teleurgesteld te zijn, want hoewel er weinig echte pareltjes uitkomen, komen er wel veel gewoon goede platen uit. Zoals Artificial Madness van Chris Connelly. Connelly, van Schotse komaf, maar al jaren residerend in Chicago, heeft meegeholpen om de industrial metal op de kaart te zetten, in ieder geval door mee te doen in minimaal de helft van alle bands in het genre, met als uitschieters Ministry en Revolting Cocks. Hij brengt met de regelmaat van de klok ook onder eigen naam werk uit dat goed beschouwd wat ondergewaardeerd is. Het is niet helemaal industrial metal meer, maar Connelly dendert op hoog tempo binnen, met de titelsong en weet de aandacht elf nummers lang vast te houden. Staccato gitaren, doorgalopperende drums en Bowieaanse zang, afgewisseld met praatzingen op zijn Lou Reeds. Nergens vernieuwend edoch zeer onderhoudend. Daarmee is het stiekem toch ook wel een pareltje…


mij=Relapse

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven