Popmuziek uit een parallel universum, zeggen ze zelf, en All Tiny Creatures klinkt inderdaad behoorlijk far out. Het geluid galmt ouderwets – als een oude Beach Boys-plaat – maar de meeste melodieën hebben eigenlijk weinig van doen met zonnig Californië. Bovendien knorren en borrelen er de hele plaat lang synthesizers, en die wijzen eerder richting gladde eighties. Met wat verknipte pop-hooks verhindert de groep zo in elk geval dat ze in volslagen onbestemd gemodder vervalt. Een beetje Passion Pit, zeg maar. Bon Iver in een glitterpak. Bandleider Wincek en zijn kompanen werkten op de vorige plaat nog samen met Justin Vernon, wat in elk geval voor wat aandacht van de hippere media zorgde. Dat zal dit keer tegenvallen. De band flirt vervaarlijk met het zwarte gat waarin MGMT‘s laatste donderde. Psychedelische abracadabra. Heel veel geluid, met weinig resultaat.
mij=Hometapes
4 reacties