No frills hardrock. Dat is de simpele en alomvattende omschrijving voor Cage The Gods‘ debuut Badlands. Classic Rock Magazine deelde ze in bij de “Ones To Watch 2014”, een van de grote beloften van het jaar dus. Natuurlijk, een band met een Ier, een Welshman, een Schot en een Engelsman is sowieso genoeg om de Britse rockpers de hypemachine te laten opstarten, maar in dit geval kan ik me er wel in vinden. Ze zijn net iets gladder dan hun collega-Britten The Answer, maar blijven ruim aan de goede kant van de streep. Zelfs wanneer het zo nu en dan het tegen de Scorpions aanzit, zoals op het nummer “Badlands”. Hoe dan ook, ze schrijven verdomd catchy nummers, zonder in uitvoering of productie het echte hardrockgevoel los te laten. Zanger Peter Comerford heeft ook wat je bijna een klassieke hardrockstem zou kunnen noemen, met flink wat volume en een rauw randje. Misschien heeft hij niet de instant-herkenbaarheid van The Answers Cormac Neeson, maar het is wel een stem die je meteen de song in trekt. Ja, het zijn soepele, meezingbare songs en nee, dat is niet per ongeluk. Waar ik bij andere bandjes nog wel eens het gevoel krijg dat het wel erg netjes commercieel-verantwoord in elkaar is getimmerd, vind ik het bij Cage The Gods niet moeilijk om te geloven dat dit precies is wat ze zelf willen. Cage The Gods overtuigt dus.
mij=7Hz Records
4 reacties