EMA – The Future’s Void

EMA - The Future's VoidEMA is nou eens echt een coole Amerikaanse zangeres. Ze poseert niet voor niks met de virtual reality-helm Oculus Rift op de cover, want met The Future’s Void wilde ze een pro-technology-plaat maken. Kijk zelf maar in deze, best representatieve trailer voor dit album. Het is wel een beetje een overdreven statement, want ze bedoelt dat ze wat simpele internettermen gebruikt in de teksten (‘you click on the link of a dead celebrity’) en je hoort het aan de fraaie half-analoge, half-digitale distortion. Sommige van haar teksten maken discussie los over de dystopische samenleving, maar ik ben als luisteraar meer met de muziek bezig (helaas, voor sommige bands). Onder de teksten en die opzettelijke verruwing en vervorming zitten namelijk goede liedjes. “So Blonde” en “Cthulu” zullen ongetwijfeld populair zijn onder liefhebbers van Shirley Manson of Brody Dalle. (Staat die song “Cthulu” niet gewoon verkeerd gespeld op de hoes?) Het knappe, spannende “Satellites” doet zelfs enigszins aan Nine Inch Nails denken, en dat vind ik dan ook meteen het beste nummer. Aan het slot van de plaat blijft het ruisfilter helaas weer in de kast liggen. Ballads als “Dead Celebrity” en “100 Years” vind ik net wat te vlak. Misschien moet ik zelfs concluderen dat de stem van Erika M. Anderson interessanter is als ze er nerveuzer en gelaagder mee omgaat, zoals in het tussenliggende “Solace” of in het extreem noisige “Smoulder”, waarbij vergeleken Crystal Castles nog schattige kinderfeeënmuziek maakt. Maar hoe ruw ook, EMA blijft het stoere middelpunt dat je betovert.


mij=Matador / City Slang

5 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven