Het is snel gegaan met het viertal Mister and Mississippi. Hoe zat het ook al weer? Het viertal kent elkaar van de Herman Brood Academie, won een 3FM award, won een Edison, speelde in alle zalen van ons land minstens twee maal en sloeg ook de festivals niet over. En masse zijn we gevallen voor het intieme, folky geluid van de band en de hartbrekend mooie stem van de zeer fotogenieke Maxime Barlag. Hun debuutalbum werd in 2013 uitgebracht en (terecht) luidkeels bejubeld, ook hier op File Under. Het is een cliché dat de tweede plaat altijd moeilijk is voor een band maar die uitdagende hobbel neemt Mister and Mississippi hier met achteloos gemak. Het warme instrumentarium van stemmige toetsen, warme fendergitaren en smaakvol gedoseerde percussie gaat rustig verder waar het titelloze debuutalbum ophield. Ze spelen geen noot teveel of te weinig in een ruimtelijk geproduceerd geheel waarin de muziek kan ademen. Soms is een en ander licht aangedikt met strijkers of speelt men met iets meer dynamiek, maar het blijft allemaal uitermate relaxt en warm. Warm als de deken die je om Maximes schouders wilt slaan want als je het zo hoort op We Only Part To Meet Again is het leven geen dolle boel voor deze dame en heren. Haar prachtig, licht zwoele, stemgeluid wordt op de juiste momenten keurig versterkt door de stem van Samgar Lemuël Jacobs (die ook percussie speelt en op ‘For Us To Remember’ neemt hij de leadzang voor zijn rekening). Maar het is die stem van Maxime die berusting, verdriet, hoop en kracht uitstraalt. Als je niet geraakt kan worden als zij je toezingt over hun sad songs for the quiet ones who’ve been ignored in het slotnummer, ben je een hele harde. En als zij je vertelt in de heerlijke single “Meet me at the Lighthouse” dat it’s always been you, ja, dan wil je die you echt wel zijn, voor altijd. Mister and Mississippi was al groot en kan met dit sfeervolle album alleen nog maar verder groeien. Heerlijk.
mij=V2