Het waren de onvolprezen Subjectivisten die me er het eerst op wezen: de zangeres van het briljante Igorrr heeft een eigen bandproject. Laure le Prunenec, een lange ranke dame, heeft de hoofdrol in Corpo-Mente en de muziek heeft hier nauwelijks meer iets met breakbeats of metal te maken, ook al is deze meegecomponeerd door Gautier Serre (Igorrr). Dit is een hoogst originele kruising van (onverstaanbare) opera en progrock, een experiment tussen viool en gitaar. Waar de nummers nog wel richting metal neigen klinkt het als Muse (het fantastische “Saelli”, “Dulcin”), maar je zou het ook kunnen zien als een soort Beirut waar de samenzang is vervangen door duivelse aria’s (“Scylla”), of als een soort Air op gitaar (“Fia”, “Encell”). Laure zingt het ene moment poeslief (hoewel nooit helemaal zonder subtiel kraakje in haar stem) om het andere moment ter plekke in maniakaal gekrijs te ontploffen in precies de goede toonladder. Zelfs als het niet je kopje thee is, is het nog steeds ont-zet-tend knap en een dankbaar tegenwicht aan de Adele’s, Lordes en James Bond-zangeressen van deze wereld, op het bijzondere en totaal onafhankelijke platenlabel Blood Music dat de laatste jaren steeds meer gitaarloze metal uitbrengt. Zorg dat je dit gehoord hebt. Een gratis download nog wel!
mij=Blood Music