Theo Sieben, ik durf er bijna om te wedden dat er bij deze naam geen belletje bij je gaat rinkelen. Bij mij in ieder geval niet. Als ik zijn biografie lees heeft hij toch al een behoorlijke staat van dienst. Zo heb je hem kunnen zien en horen als gitarist bij optredens van onder anderen Jelle Paulusma, Henny Vrienten, Bertolf en Ellen ten Damme. Ook heeft hij klassiek gitaar gestudeerd aan het conservatorium, is componist van filmmuziek en muziek voor dans en theater en bracht hij al solo-albums uit. Delphinidin is zijn derde album. Delphinidin is het pigment dat zorgt voor de blauwe kleur in bloemen en de donkerrode kleur van rode wijn. De link van blauw naar blues is gauw gelegd en inderdaad, dit is een bluesalbum. Wat opvalt is het uitstekende gitaarspel van Sieben, op het merendeel van de liedjes op de ultieme bluesgitaar, de National Style-O. Voor leken, zoals ik, dat is zo’n ‘metalen’ gitaar die prominent op de hoes van Brothers in Arms van Dire Straits staat. Het intro laat ruim een minuut lang horen dat Sieben een prima gitarist is. Titelnummer “Delphinidin (she loves 13’s)” is het meest poppy nummer van het album, daarna is het vooral Theo met zijn gitaar en mooie stem die lekker kraakt waar het hoort. “Get Yer Ticket” is een stevig bluesnummer en “The Killing Of Dimebag” een heuse murder ballad, waarin Sieben zingt over de moord op Pantera-gitarist Dimebag Barell. “Clear As Coal” is een prachtig melodieus liedje en in “Jesus Is A Mighty Good Leader” maakt het trombonespel van Joost Belinfante (Doe Maar) dat het echt als een blijde boodschap overkomt. Delphinidin is een mooie bluesplaat die alleen maar beter wordt wanneer je hem vaker beluistert. Met een beetje fantasie kun je je voorstellen dat de Brabantse Peel, waar Sieben opgroeide, een soort Nederlands Louisiana is en dat dit de bakermat moet zijn geweest voor zijn mooie rootssongs. Naar mijn weten is het bluestalent in Nederland momenteel schaars. Theo Sieben laat met Delphinidin horen dat je niet per se uit het zuiden van de Verenigde Staten hoeft te komen om ‘de blues’ te hebben. Het slotnummer “(My Personal) Immigration Blues” zegt eigenlijk alles. Sieben zingt daarin over zijn afkomst en het verlangen om terug te gaan naar die plek maar erkent tegelijkertijd dat hij nergens echt meer thuis is. Wanneer je je persoonlijke onrust, of anders gezegd je blues, zo mooi in muziek kunt vatten dat het je als luisteraar raakt en laat reflecteren over je eigen leven heb je mijns inziens een grote prestatie geleverd.
mij=Highwind Howl Records
File: Theo Sieben – Delphinidin
File Under: Nederblues van formaat
File Facebook: [Theo Sieben op Facebook]
https://www.youtube.com/watch?v=mN3jEfw-kXU