In 1999, op On The Move, de debuutplaat van Bauer, zong Berend Dubbe al: “To some, the return of progrock is a hellhole / to some, the return of progrock feels like coming home”. En op The Bauer Melody of 2006 uit, jawel, 2006, draaide het om de samenwerking met het Metropole Orkest. Nu, respectievelijk zeventien en tien jaar later, komen beide dan eindelijk samen. Was On The Move nog vooral een product van lekker lo-fi knutselen in de studio, langzamerhand is het geluid van Bauer steeds groter geworden. Eyes Fully Open is een plaat waarop orkestrale pop en progrock uit het begin van de jaren zeventig samenkomen. En ongetwijfeld geldt ook hier: je haat het, of je vindt het prachtig. Niet dat Bauer ooit vies is geweest van wat experimentele foefjes, maar nooit eerder werden de twee zo mooi door Dubbe gemengd als op deze comebackplaat. Scott Walker, uiteraard, maar ook The Beach Boys en zelfs The Last Shadow Puppets, stapels en stapels aan soundtracks, de voorliefde voor kleine studiovondsten en minimaal tien jaar aan ideeën: alles komt samen op de tien nummers op Eyes Fully Open. Wat zeg ik, tien jaar? Vele jaren meer, want ook Carol Van Dyk en Peter Visser van Bettie Serveert, het combo waarin Dubbe ooit drummer was, spelen een rolletje. Koptelefoon of rust in de woonkamer, liggend op de bank, in volle concentratie luisteren. Dit is zo’n plaat die over tien jaar een status onder verzamelaars heeft verworven.
mij=Basta
File: Bauer – Eyes Fully Open
File Under: Klassieker in wording