Ty Segall – Ty Segall

Drag City

geen tijd voor een goede foto Elk jaar is er wel een release van garagerocker Ty Segall. Het levert nu zijn negende album op sinds 2008. En dan hebben we het alleen maar over de albums onder eigen naam, want Segall is megaproductief. Grappig is dat zijn nieuwste album dezelfde titel heeft als zijn eerste album. Ik denk dat hij niet iemand is die omkijkt, maar vooral weer met een nieuwe plaat bezig is. Deze Ty Segall is opgenomen met Steve Albini, een producer die er van houdt platen zo live mogelijk op te nemen. Dat maakt dat deze schijf als een grote jam klinkt. Segall heeft echter goede muzikanten aan boord met bassist Mikal Cronin (zijn plaat komt later dit jaar uit), gitarist Emmett Kelly (Cairo Gang), drummer Charles Moothart en pianist/organist Ben Boye. Van ontsporen is dan ook geen sprake. Integendeel, vakkundig worden nummers naar het einde geleid en waar Segall op andere platen nog wel eens doordraaft blijft het hier binnen de perken, al zal deze schijf nooit op een radiozender overdag gedraaid worden. Segall is een garagerocker die hier met een scheut psychedelica de rock uit de begin jaren zeventig omarmt. Meer dan eens moet ik qua sound aan David Bowie’s The Man Who Sold The World denken. Opener “Break A Guitar” is een compacte weergave van wat Segall in petto heeft. Dat gaat in “Freedom” net zo verder. Maar hierna volgt “Warm Hands (Freedom Returns)”,een nummer van meer dan tien minuten, dat qua lengte gedurfd is op de derde stek, maar ik kan het wel waarderen. “Talkin’” zou zo van The Beatles White Album af hebben kunnen komen. Hiermee is kant A afgelopen. Op de andere kant gaat het meteen weer los in “The Only One”. Zei er iemand Black Sabbath? Hierna stuitert het verder in “Thank You Mr. K.” waar we even rust krijgen bij het nodige glasgerinkel. In “Orange Colour Queen” gaat het tempo even omlaag. Had ik The White Album al genoemd? We zijn er dan nog niet, want er is ook nog het prachtige ingetogen “Papers” dat een glamsausje heeft. En tenslotte is er nog het heerlijke “Take Care (To Comb Your Hair)” dat alles combineert wat dit album te bieden heeft. En dan zijn er nog elf seconden met drums en gitaar dat op de cd-speler in de auto als automatisch doorgaat in de opener “Break A Guitar”.

Ty Segall kun je live zien op 17 augustus 2017 op Pukkelpop & 18 augustus 2017 op Lowlands.

File: Ty Segall – Ty Segall
File Under: En weer doorrrrrrr….

File Social: [Twitter] [Facebook]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven