Wino / Pilgrim Fathers

Wino - Punctuated EquilibriumHans Teeuwen bezong ooit de strakke groene broek van Nostradamus (die stond hem goed), Wino heeft iets met “The Women In The Orange Pants”. Ooit was hij gitarist in The Obsessed, Saint Vitus en The Hidden Hand, Scott ‘Wino’ Weinrich. Punctuated Equilibrium is zijn eerste album onder eigen naam. Volgens zijn MySpacepagina is hij doommetal- en stonergitarist. Dat is zeker waar, maar op dit album laat hij zeker in het begin iets horen waar ook de liefhebber van zware, bluesy hardrock blij van zal worden. Weliswaar overheerst het typisch half-doffe stonergeluid van quasi-prehistorische opnamefaciliteiten, maar de meeste tracks hebben een hoger tempo dan de traaaaaag beuuuu-keeeeen-deeeee riiiiiit-meeeeee-seeeeec-tieeeeeeee van de meeste stoner. Ze staan er wel op, hoor. “Eyes In The Flesh”, bijvoorbeeld. Eerlijk gezegd vind ik dat meteen een van de slechtste songs, dus van mij mag dat tempo wel wat hoger blijven. Overigens schijnt meneer Wino zo’n beetje eigenhandig de stoner te hebben uitgevonden, als ik sommige publicaties mag geloven. Dat hoor ik er eerlijk gezegd niet aan af. Zeker, Wino weet zich hier en daar weet te onderscheiden van de standaardstoner, bijvoorbeeld in “Wild Blue Yonder” of het trippy “Water Crane”. Maar sensationeel? Hmnee, sorry, dat is het echt niet.
Dr Niall Bombast (black) & His Tight Minded Scope Trooper (dog)Enigszins verwant zijn de Pilgrim Fathers. Deze Britten hebben waarschijnlijk nu al de prijs voor de vreemdste albumtitel van het jaar binnen: Dr Niall Bombast (black) & His Tight Minded Scope Trooper (dog). De titel is daarmee bijna langer dan de cd zelf, want die bevat drie songs en duurt zo’n 25 minuten. Het eerste kwartier is al voorbij met de titelsong, een weirde combo van bluesy, stoner, prog-spacerock. Net zo vreemd als het klinkt, ja, maar op de een of andere manier intrigerend. “Black Sail Pass” is een langgerekte soundscape, alsof Tony Iommi een vroege film van David Lynch van een soundtrack voorzien heeft. De afsluiter “The Usual Woods” is een soort folky jam, die niet lang blijft hangen. Rare jongens, die Britten…


mij= Southern Lord / Konkurrent & Undergroove / Suburban

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven