‘This totally fucking destroys’ waren de woorden van een American Analog Set-bandlid ooit op een cdr van Explosions in the Sky zette voor hij deze doorstuurde naar zijn platenmaatschappij. Ik wil nog net niet zover gaan om ditzelfde label te hangen aan Geneva, de derde cd van Russian Circles, maar ze komen wel verdomd dicht in de buurt. Met hun tweede cd Station blies Russian Circles mijn liefde voor post-rock nieuw leven in. Met deze nieuwe zorgen ze wat mij betreft voor de beste post-rock-plaat in tijden. Al zou je misschien beter over post-metal kunnen spreken. De drie spelen geraffineerd met gelaagdheid, variatie in tempi en dynamiek van hun instrumentale songs, maar zoeken het hierbij niet in eindeloos uitgesponnen tracks. Kort en bondig is het devies en dat lukt ze bijzonder goed. Bovendien vinden ze een beetje hulp van buitenaf in de vorm van strijkers of synthesizers niet vies. Gelijk bij de aanzwellende strijkers en gitaren in het openingsnummer voel je als luisteraar dat er wat bijzonders gaat gebeuren – en al helemaal als de bonkende drums van Dave Turncrantz bijvallen. Die drums zijn sowieso vrij essentieel bij Russian Circles. Ze geven de songs vaak precies de juiste drive en richting. Het geeft een rustig startende track als “Melee” de onderhuidse broeierigheid die intrigeert en euforisch maakt als de band naar het einde toe langzaam explodeert. Erg cool is ook de up-tempo rocker “Malko”, een beetje de postrock-variant op “Ambulance Chasing” van Porcupine Tree. Daardoor krijgt het volgende, rustige “When The Mountain Comes To Mohammed” iets euforisch over zich tot de band aan het einde genadeloos uitpakt met Turncrantz als heldhaftig middelpunt. Magistraal.
mij=Suicide Squeeze / Konkurrent