George Harrison – Brainwashed

Over de doden niets dan goeds. En George Harrison is dood. Dus eigenlijk mag zou je niet wat negatiefs over hem schrijven. Toch kan ik het niet helemaal laten. Want van hem is posthuum ook een plaat verschenen. En een plaat vraag om een mening. Vervelend is dat Harrison de plaat niet zelf afgemaakt heeft. Je kunt hem dus niet alles kwalijk nemen (of prijzen) wat er op deze plaat staat, want zoon Dhani en Jeff Lynne deden de finishing touch na de dood van Harrison nu bijna een jaar geleden. Any Road doet gelijk herinneren aan de Travelling Wilburys waarin naast Harrison en Lynne ook Tom Petty, Roy Orbison en Bob Dylan zaten. En volgens mij zit het grootste gedeelte van die schuld bij Jeff Lynne, want vervang de stem van Harrison door Tom Petty en de plaat klinkt als diens “Into The Great Wide Open” uit 1991 of vervang de stem door die van Lynne zelf en je hebt zo ongeveer zijn Armchair Theatre uit 1990. Maar het is nu 2002, en ik vraag me af of ik daar wel op zit te wachten? En ik vraag me af of Harrison deze plaat zo zou willen hebben, want zijn eigen site zegt dat hij de plaat niet te “posh” wilde laten worden, maar Lynne kon het niet laten en besloot in al zijn eigenwijsheid dat “But these songs deserved more than that, because they were great, as far as I was concerned”. Tja en dat is dan één van je beste vrienden en jij bent dood, dus kunt er niets meer aan veranderen. De liedjes zijn overigens wel aardig, maar het slaggitaarspel in elke keer hetzelfde ritme gaat me na een paar tracks toch wel tegenstaan en dat had ik met die Wilburys plaat ook al, maaar daar zat wel zoveel talent in dat dat met groot gemak gecompenseerd werd. De beste tracks van deze plaat zijn ook de liedjes waarin dat monotone slaggitaargeluid ontbreekt (of iig niet te dominant aanwezig is): het instrumentale ‘Marwa Blues’, ‘Rising Sun’ en de eerste single ‘Stuck Inside a Cloud’. Afsluitende titeltrack Brainwashed (met indiaas outro) bevat dan als icing on the cake ook nog eens een keer zo ongeveer hetzelfde riedeltje als de hit Handle With Care van de Travelling Wilburys. Wederom fronsen…. Het is jammer dat Harrison niet met andere mensen deze plaat opgenomen had, dan was het volgens mij een veel betere plaat geworden.

File: George Harrison – Brainwashed
File Under: (te) degelijke pop/rock, waar is de gitaar

Een reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven