Bente Hamel/Spinvis/Ingmar Heytze – Het Hoofd van Ferdinand Cheval

“Voor het slapen gaan luister ik nog steeds graag naar de radio. Vaak word ik om een uur of vier wakker en zet ik hem uit, meestal weet ik ‘s ochtends nog precies waar het nieuws ‘s nachts over ging. De documentaires, de spelletjes, het journaal: ze zijn gebleven. Hoorspelen, die was ik vergeten.” Dat schreef ik op 26 mei dit jaar. De avond ervoor was ik naar “Het hoofd van Ferdinand Cheval” geweest. Een hoorspel over, jawel, Ferdinand Cheval, die het Palais Idéale maakte in zijn vrije tijd. Het hoorspel werd gemaakt door Bente Hamel, in samenwerking met Erik de Jong. Erik, die ook wel graag Spinvis genoemd wordt maakte de muziek en sprak een van de stemmen in. En ja, dat doet het goed, de naam van een Nederlandse musicus die er toe doet op de verpakking zetten. Want mijn interesse was gewekt. Nu, een aantal maanden later, is daar dan een ehmm… soort van verzameldingetje. In wat op een postpakje lijkt vond ik een hoop spulletjes. Een cd, een dvd, een dichtbundel, een foldertje met allemaal spreuken, een kaart, een bouwpakket en… een stukje rots. Echt. Een stukje rots van het Palais. In een plastic zakje. Het moet niet gekker worden. Op de cd het betreffende hoorspel, leuk om het nog eens te horen, maar ik hoef het niet elke dag te horen. Verder nog een dvd. Op de dvd een achttien fragmenten film die evenzovele kunstenaars maakten aan de hand van het hoorspel. Achttien kunstenaars die niet van elkaar wisten wat de ander maakte. Het is een wonderlijke dvd kan ik u vertellen. Leuk om eens te kijken, maar wat moet je er verder mee. Na het luisteren van de cd en het bekijken van de dvd heb ik me tien minuten vermaakt met de bouwplaat van het Palais Idéale. Na een hoop knip en plak werk kwam ik erachter dat de bouwplaat niet echt klopt ofzo. Of ik niet, maar ik hou het op de bouwplaat. De bouwplaat verdween in de prullenbak in ieder geval. En dan is er nog een dichtbundel van meneer Ingmar Heytze: “De Steen Die Alles Was”. Ingmar heeft zich er wel een beetje gemakkelijk vanaf gemaakt geloof ik. Het boekje staat vol letters die woorden vormen maar verder staat het ding een beetje los van de rest van het pakket. Al met al: leuk om u een paar uurtjes mee te vermaken. Maar wat u er verder mee moet is me een raadsel. Of toch? De postkaart met het paleis erop stuurde ik naar mijn moeder. “Liefs van uw liefhebbende zoon” schreef ik er op. Zojuist belde ze me om te vragen of ik op vakantie ben. En of ik nog wel kom eten met eerste kerstdag. Hmmm….


mij=Nijgh & Van Ditmar

7 reacties

  1. Die hype was nou eens helemaal terecht. Bagagedrager of Astronaut hadden zo op Radioheads The Bends gekund. Die melodie, die rust, prachtig, kippevel. En de vage teksten en wel heel bijzondere live-uitvoering maken het helemaal af. Ja, het kan zomaar over zijn, maar dan blijft het eerste album toch een parel.

  2. Ingmar Heytze

    Beste George, wat interessant dat je een verhaal van 6000 woorden aanziet voor een dichtbundel. Wie maakt er zich hier ergens makkelijk vanaf? Volgende keer even lezen voor je iets zegt over het werk van een ander.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven