Discourse Avenue / Makazoruki

Discourse Avenue - November March Als de zang de zwakke plek is van een band, dan vind ik dat best vervelend om daar over te beginnen. Zo’n zanger is toch vaak het boegbeeld en spreekbuis van de band, en als je de band zou willen adviseren eens verder te zoeken, dan, nu ja je snapt het wel. Zo ver zou ik in het geval van Discourse Avenue absoluut nog niet willen gaan, maar feit is wel dat ik zanger Roelof de Brouwer de zwakste schakel vind op deze ep. Op zijn beste momenten (“The Take Over”) doet hij denken aan Henry Rollins, maar dat is ook niet de keizer onder de zangers. De rest van de band en de tracks op November March zijn overigens wel dik voldoende. Discourse Avenue kan ik moeilijk stijlvast noemen, want zo ongeveer elk nummer zetten ze weer een ander stijlmasker op en dat kan ik dan wel koel vinden, maar dat zou wel eens niet voor iedereen kunnen tellen. Van dreigend naar swingend, van core naar indie, deze Brabanders draaien hun hand er niet voor om. Dát zou ik ook zeker niet veranderen. En die zanger, die went ook wel.
Makazoruki - Analogue BreakfastAan de zanger van Makazoruki hoef ik al lang niet meer te wennen. Niet dat hun zanger wel de kroonprins onder de zangers is overigens. Makazoruki’s vorige titelloze album was al ijzersterk. Deze plaat van de uit Bosnië afkomstige, maar vanuit Nederland opererende band liet gepassioneerde, maar melodieuze noise horen en daar gaan ze op de Analogue Breakfast stug mee verder. Toch heeft deze band zich wel verder ontwikkeld. Deze nieuwe ep klinkt duidelijk minder ruw en boos dan zijn langspelende voorganger. Het komt de band ten goede dat ze vooral hun boosheid controleren. Vooral het knallende, knorrende baswerk en de giftige gitaarpartijen komen in deze vier nieuwe tracks veel beter tot zijn recht. Op zijn sterkst is de band als ze in hun moedertaal “Linije Krive” zingen, want het Engels van Pablo Makazoruki is niet zijn sterkste kant als hij ‘echt zingt’ in het openingsnummer “Show Girl”. Maar des te gepassioneerde hij tekeer gaat, des te beter het van zijn tong rolt. En passie, dat is nu juist Makazoruki’s grootste pluspunt, dus dat scheelt.


mij=White Russian & Narrominded

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven