Bij de eerste klanken van Kericky, het vierde album van het Belgische Confuse The Cat, waande ik me even helemaal terug in de jaren tachtig. Opener “Koi” begint bijna Cure-achtig met mooi en sfeervol gitaarwerk en aanstellerige zang. Het is dezelfde zang die al bij het tweede nummer gaat irriteren. Het bereik van de zang is niet alleen zeer beperkt, ook de teksten zijn van bedroevend lage kwaliteit. Hoe iemand een regel als ‘The future starts tonight, blinded by the light, share the magic, oh no!’ zonder enige schroom durft te zingen is mij een raadsel. Het stukje gesproken tekst op “Paul’s Eyes” is tenenkrommend. Na enkele nummers met U2-ten-tijde-van-Boy-gitaarriffjes en veel pathetische zang is er halverwege het album een opleving in de vorm van het instrumentale “Jackal at 10 O’Clock”. Schitterend nummer, had zo op Sandinista van The Clash kunnen staan. Helaas volgt hierna meer van hetzelfde, tot afsluiter “Black Birds”, een instrumentaal nummer van ruim acht minuten waarop de bassist en gitarist behoorlijk los mogen gaan. Een prima afsluiter van een plaat die verder op de dag van release eigenlijk al gedateerd klinkt.
mij=Zeal / Konkurrent
De bassist en gitarist er live een lap op zien geven is dan weer de moeite waard natuurlijk.