Powergarage met orgel en de juiste mate van vuigheid: ik ben er wel voor in beweging te krijgen! C.A.P.S. doen mijn oren dan ook spitsen na de eerste noten. Ook het blufferige promopaginaatje dat standaard bij een cd’tje mee wordt gestuurd, belooft voor de verandering eens veel goeds. Een
bijdrage van Baby Woodrose-leden, het podium gedeeld met Bob Log III en ook met Adam West . Dit zou best een succesnummertje kunnen worden. Of toch niet? Dit is zo’n plaat waarbij je ‘t na een luisterbeurt nog niet helemaal voelt. En je twijfelt of het gaat komen. Niet dus, zo leert een volgende luisterbeurt. En nog een. Spijtig! Het recept is juist, de elementen zijn aanwezig maar alles is klakkeloos achter mekaar in een grote garagepan geflikkerd. Zo gaan we nooit Green Hornet evenaren. Of Fifty Ft. Combo… De instelling is juist, de uitvoering onvoldoende. Daarvoor zijn de zonnebrillen en de cowboyhoeden niet een tikje, maar een flinke tik te fout. Net als de blufferige teksten. Niet nodig, jongens -en meisje-, echt niet. Gruizige beatmuziek komt van binnenuit, die essentie kun je niet zomaar uitkiezen, oppoetsen en als een stoere jas aantrekken.
mij=Heptown / Sonic