Ik heb een tijdje lopen dubben over hoe deze recensie te starten. Dat Suimasen de beste band van Nederland en nog een heel stuk verder is? Dat het zo jammer is dat we acht jaar hebben moeten wachten op de opvolger van het fenomenale Flow? Dat, terwijl veel bands al moeite hebben met het het vinden van één redelijke zanger(es), Suimasen twee geweldige zangers heeft? Dat Stay alle pijn van acht jaar wachten direct uitwist? Dat al die aandacht die uit is gegaan naar bands De Staat en Drive Like Maria nu maar eens terecht moet komen bij deze verstilde geweldenaren uit Eindhoven? Uiteindelijk had het allemaal gekund, maar het allerbelangrijkste is toch gewoon dat Suimasen verschrikkelijk mooie melancholieke rockliedjes maakt. Liedjes die raakvlakken hebben met indiepop, stoner, gitaarnoise, motorik en postrock. Liedjes die af en toe flarden Motorpsycho, Queens of the Stoneage, Sugartooth, The White Birch en Blonde Redhead met zich meedragen; maar het blijven flarden want het eigen geluid staat als een huis. Te allen tijde melancholiek, geen noot teveel (de ruimte tussen de noten is minstens even belangrijk als de noten zelf), ingehouden, zelden tot een uitbarsting komend, vol spanning en droefenis. De mannen zijn meesters in het overbrengen van stemming en sfeer, en veel liedjes hebben dat einde-van-het-seizoen gevoel, een momentopname op het punt dat er dingen te gebeuren staan. Stay is een aangrijpend meesterwerk, en op zijn eigen ingehouden manier overweldigend mooi.
mij=Muze / Sonic
ja! ben het hier zo mee eens.
dat is nou een mooie recencie! en het is precies wat ik ook van de cd vind. Kende ze niet van ‘vroeger’maargeniet bijna dagelijks van deze voor mij nieuwe band.
Beetje late reactie, maar na het concert van gisteren in Arnhem, moet ik het toch roerend eens zijn met deze recensie…
goed concert gister in Ernhem, indeed!
Gisteren ein-de-lijk Flow ergens tweedehands gevonden. Inderdaad, wat een plaat.