De titel van Jay Brannan’s nieuwe album, In Living Cover, doet al iets dergelijks vermoeden, en inderdaad, dit is een coverplaat, aangevuld met twee eigen nummers (eentje aan het begin, eentje aan het eind). Brannan kiest hierbij niet voor de makkelijkste nummers. Een lied als Bob Dylan‘s “Blowin’ In The Wind” is immers al tientallen, zo niet honderden, keren gecovered of live gespeeld door allerlei artiesten. Toch is zijn cover opvallend en fraai: geen gitaar, geen piano, slechts een stem en een klein beetje percussie. Zo is eigenlijk de hele cd zonder enige opsmuk gemaakt. Zelfs Brannan’s stem is zuiver en helder, zacht en gevoelig, zonder echte uitschieters in volume of toon. Hij zet aardige covers neer van The Verve Pipe‘s “The Freshmen” en van The Cranberries‘ “Zombie”, waarbij met name die laatste (toch een kapotgedraaid nummer) mooi gedaan is. Toch is het fraaiste nummer van In Living Cover er eentje van Brannan zelf: “Beautifully” is een prachtig melodieus en melancholiek nummer, met gitaar en viool, waarvan je had gehoopt dat er meer op deze cd zouden hebben gestaan. Want die covers, die zijn aardig gedaan, maar Brannan zelf heeft genoeg talent om een cd met eigen nummers uit te brengen.
mij= Great Depression / Munic