Andy McKee – Joyland

Half november was er in De Wereld Draait Door een gitaristenbattle tussen flamencogitarist Eric Vaarzon Morel en gipsygitarist Stochelo Rosenberg. Heel leuk hoor, zo’n wedstrijdje jagen over de snaren, maar ik werd er eigenlijk niet warm of koud van. Als je heel goed gitaar kunt spelen, dan heb je misschien zelfs wel minder noten en snelheid nodig. De Duitsers hebben daar zo’n mooi spreekwoord: In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister. Ook knap is wanneer je wél op hoge snelheid of gecompliceerd speelt, maar je dat er niet aan af hoort. Andy McKee is zo iemand die dat beheerst. Op zijn nieuwe cd Joyland doet hij helemaal in zijn uppie een cover van Tears For Fears’ “Everybody Wants To Rule The World” waarin hij gitaar, bas, zang en drum in een ruk speelt. Maar als je naar het YouTube-filmpje kijkt, dan krijg je niet de indruk dat ‘ie zich bovenmatig in moet spannen. Zo zie ik het graag. Het zijn wat mij betreft overigens de beste nummers op deze cd. McKee kan zich prima in zijn eentje redden. Wat een bizar goede fingerpicker is deze man. De nummers waarin hij begeleid wordt door andere instrumenten liggen mij een stuk minder prettig in het gehoor. Ik luister (en kijk) dus liever naar de YouTube-versie van “Joyland” waarin Andy al het werk doet, dan naar de met strijkers en xylofoon opgeleukte versie op deze cd. Gewoon omdat de liedjes dat niet nodig hebben. Geinig aan deze cd is overigens dat er ook een dvd bij zit waarin McKee uitgebreid aan het woord komt en hij terugkeert naar de muziekwinkel waar hij gitaarleraar was. Ik verbaasde me er wel over dat hij John Petrucci als een van zijn grote voorbeelden noemt. Da’s nou typisch zo’n tot showpik verworden muzikant waar ik zelf met de jaren steeds minder van kan hebben. Dat kan ik van McKee allerminst zeggen.

mij=Proper / Rough Trade