Ik vind het altijd weer lastig om na een vakantie mijn draai te vinden. Helemaal als ik in zo’n vakantie eigenlijk helemaal niets uitgevreten heb. Omschakelen naar de full speed waarop ik normaal gemakkelijk opereer kost me dan moeite. Voor de afwisseling ben ik dan ook bekaf ’s avonds in zo’n eerste week. Dan is zo’n cd als Live At Coventry Cathedral van Travis & Fripp een prima plek om even te bekomen van de dag. Het gros van de tracks is rustig en bedeesd, slechts af en toe (bijvoorbeeld in het uitgesponnen “Lamentation”) strijken ze je liefelijk tegen de haren in. Voor mijn gevoel spelen Travis en Fripp niet beiden een hoofdrol. Die is duidelijk weggelegd voor de klanken die Fripp uit zijn gitaar en Frippertronics tevoorschijn tovert. De blaasinstrumenten van Travis spelen wat dat betreft een ogenschijnlijk ondergeschikte rol. Toch geven zijn instrumenten juist kleur en leven aan de songs. De langgerekte typische soundscapes van Fripp zijn natuurlijk prachtig om in weg te deinen, ze hebben aan de andere kant ook nog wel eens de neiging om anorganisch aan te voelen. De songs waarin de twee duidelijk in balans zijn zoals openingstrack “The Apparent Chaos Of Stone” genieten dan ook mijn voorkeur. Tussen alle geïmproviseerde songs is de King Crimson-song “Moonchild” een opvallende verschijning. Deze klassieker krijgt door de opzet van alleen fluit en Flippertronics een heel ander jasje aangemeten dat wonderwel past.
mij=Panegyric / Rough Trade