Lowlands 2010, Voorpret

De playlistjes gemaakt in iTunes, de Lowlands-lijst in Spotify grijsgedraaid, de bijlage bij nrc-next doorgespit, de iPhone-applicatie gedownload, de blokkenschema’s uitgeprint, alle Lowlands-recensies op File Under nog eens nagelezen… niemand kan zeggen dat ik er niet klaar voor ben. Toch valt het nog niet mee om nu al een idee te krijgen van hoe de drie dagen in Biddinghuizen dit jaar zullen uitpakken. Net als eerdere jaren blijft het een zoektocht naar die bands die net die ene legendarische show gaan neerzetten op Lowlands.
Queens of the StoneAge
In eerdere jaren kon ik gewoon wat rondlopen, wat in het gras hangen, een biertje drinken en zo nu en dan eens bij een bandje binnenwandelen. Maar 2010 wordt anders, er moet namelijk een verslag komen voor File Under. En voor een verslag is het toch wel handig als je wat hotte bands meepikt die je niet per definitie zelf goed vindt. Een hele duidelijke route heb ik nog niet uitgestippeld, maar het lijstje bands dat ik niet wil missen is toch weer belachelijk lang. Gelukkig zijn er ook genoeg optredens die ik graag wil missen om alles beloopbaar te houden. Ondanks het feit dat er in het blokkenschema als vanouds goed is gewaakt voor het tegelijk inplannen van vergelijkbare acts zullen er toch weer veel keuzes gemaakt moeten worden. De keuzes waar ik nu al mee worstel heb ik in dit voorpret-stukje voor u samengevat.


mij=Door: Blink
Vrijdag
Als ik op vrijdag fris en fruitig en uitgerust het terrein opwandel gaat het meteen al mis. Kies ik voor de rustige, akoestische klanken van I Am Kloot, de snoeiharde dub van King Midas Sound of loop ik richting Stings dochter in I Blame Coco? Aangezien ik een open tent om twee uur 's middags niet sfeervol genoeg vind voor I Am Kloot en een natuurlijk wantrouwen koester voor alles wat met Sting te maken heeft, zal het waarschijnlijk toch King Midas worden waarmee ik Lowlands open. Vlak na de opener alweer een lastige keuze, om 15:00 uur: de feestdames van Katzenjammer of Joris van Casteren, schrijver van het geweldig treurige boek over Lelystad?
Katzenjammer
De rest van de middag wordt een stuk eenvoudiger. Eerst even bij de altijd charmante Selah Sue kijken, vervolgens een stukje Broken Bells meepikken en dan halverwege met een hele grote boog om The Upsessions richting FM Belfast. Pas tegen het avonduur wordt het weer lastig, The Ting Tings of Balthazar? Het Belgische Balthazar is een leuke, veelbelovende band, maar The Ting Tings komen met een nieuw album dus spelen hopelijk niet dezelfde set als in 2008. Jónsi slaan we voor het gemak maar even over want die heeft iedereen toch al in Paradiso gezien, dus gaan we via de rustige klanken van Air en Mark Lanegan naar het feestje der herkenning van The Specials. Na The Specials komt de laatste lastige keuze van de dag: Blink-182 of Flying Lotus? Oude punk of jonge electro? Ik kies hoogstwaarschijnlijk voor het laatste. Hoe dan ook, de vrijdagavond wordt natuurlijk afgesloten bij de Haarlemmers van Baskerville. Hopelijk doen ze hun geweldige set tijdens Sziget nog even dunnetjes over.
The Ting Tings
Zaterdag
En wat zijn zoal de dilemma's voor de zaterdag? Over de eerste act van de dag bestaat natuurlijk geen enkele twijfel: Tim Knol verdient een volle tent als bekroning van een prachtig jaar. Hopelijk is er daarna nog even tijd om naar Charlie te lopen voor een andere leuke Nederlandse act: Daily Bread. Maar dan is het toch echt weer kiezen geblazen: de duistere dramatiek van Jesca Hoop of de postrock van And So I Watch You From Afar? Om 15:30 uur, na een rustpuntje bij Laura Marling, wordt het helemaal lastig, als vier interessante acts min of meer gelijktijdig geprogrammeerd staan: Burning Spear, Foals, Jack Parrow, of The Soft Pack? Ik neig naar een stukje Burning Spear en een stukje The Soft Pack.
And So I Watch You From Afar
Mumford & Sons en Admiral Freebee slaan we maar even over vanwege te oubollig, dus dan via Blood Red Shoes, Marina and the Diamonds moet ik alweer gaan kiezen: The Gaslight Anthem of The Villagers? Als The Villagers nou tegelijk met Anouk zouden spelen was de keuze een stuk eenvoudiger geworden. Gelukkig heb ik tijdens Anouk alle tijd om alvast vooraan te gaan staan bij LCD Soundsystem in de Grolsch. Nog nooit live gezien en het schijnt nogal een ervaring te zijn. Voor anderen die Anouk willen ontlopen, kan ik Peggy Sue van harte aanbevelen. De Alpha mijden we gewoon maar even helemaal op zaterdag. Na LCD het laatste keuzepunt van de dag: lekker mellow bij Beach House de dag afsluiten of stuiterend bij de noise van Holy Fuck. Het zou me niks verbazen als ik voor het laatste kies. Het is per slot van rekening zaterdagavond.
Beach House
Zondag
Het is alweer zondag, de vermoeidheid begint toe te slaan en de zin om honderd bandjes te zien waarschijnlijk ook. Er is geen plek meer op het terrein waar je kunt zitten zonder in een afgekloven kippenpoot te grijpen en het bier smaakt ook al niet meer zo goed als op vrijdagmiddag. De zondagmiddag begint dan ook het beste op de melancholieke klanken van The Low Anthem om 13:00 uur. Daarna misschien nog even binnenwippen bij Moss en dan is er even tijd voor een krantje of een tukkie. Misschien nog even wat nieuw Nederlands talent (My Favorite Scar en Makebelieve) checken in India maar pas om 15:30 uur gaat het weer echt los met Yeasayer. Daarna wordt het weer lastig: even naar The Bloc Partys Kele kijken of na Yeasayer in de Grolsch blijven om vooraan te staan bij The National? Of slaan we The National maar gewoon over omdat het daar veel te druk wordt en gaan we naar de jonge honden van The Drums uit Brooklyn kijken? Opnieuw de keus tussen groot en bekend of klein en veelbelovend.
The National
En ook hier kies ik waarschijnlijk voor het laatste. Ook na The Drums wordt het weer lastig: celebrity-spotting bij Thirty Second to Mars of hype-spotting bij Die Antwoord? En hierna: The XX of Delphic? En zou Hot Chip wezenlijk anders zijn dan in 2008? Ach, ik zie het allemaal wel zondag. Tenslotte de afsluiting van het festival: knallend met Placebo en Queens of the Stone Age in Alpha of sfeervol met Massive Attack in Grolsch? Mijn keuze wordt vrijwel zeker Massive Attack al doet het wel pijn dat ik dan Sleepy Sun in Charlie zal gaan missen. Keuzes, keuzes, keuzes. Om gek van te worden.

24 reacties

  1. @Linda: zeker een grote aanrader
    @Emile: lijkt me ook.
    En tegen de opmerking dat Mumford&Sons oubollig is, teken ik protest aan. Vette aanrader.
    En verder is het inderdaad een grote ellende die keuzes, maar ik moet verder nog aan de studie beginnen…

  2. von

    @ gr. r : geen groepshug ajb
    @blink : die trainingspakken heb ik nooit gezien, ken alleen de muziek en die vind ik een verrassend leuke hommage aan de gouden jamaicaanse eind 60s/ begin 70s sound.
    Tim Knol – sorry maar ik vind het echt drie keer niks, zo week, zo sullig, die knul moet echt een lading peper waar de zon niet schijnt…

  3. George

    @Gr.R.: ieks. Wat eng. Laten we het over die pathetische nepfolk met een overdaad aan banjos van Mumford & Sons hebben dan. Dan zijn we het vast wel weer oneens.
    @Von-X: en een cursus fatsoenlijk engelandisch ook.

  4. vonx

    @ Blink: Burning Spear; die associeer ik toch echt met koffieshops in de vroege jaren 80 en niet met hippe festivals voor de jeugd anno 2010, grammy of niet. Maar goed, ik zal het eens beter bijhouden.
    @Ewie: over smaak enz….

Laat een antwoord achter aan Emile Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven