Lilian Hak – Old Powder New Guns

De grootste verrassing is niet dat de Utrechtse Lilian Hak van bliep-elektronica is overgestapt naar samples van bejaarde filmmuziek. Je mag als muzikant best eens een andere afslag nemen. En Portishead liet al veel eerder horen dat de som van plukbassen, strijkers, belletjes, koortjes en toeters tot iets bijzonders kan leiden. Dat Lilian een pakkend liedje kan schrijven, is ook niet het opmerkelijkste van Old Powder New Guns. Nee, het is vooral die FAN!TAS!TI!SCHE! stem van Hak die me achterover deed slaan. Hoe hebben we (nou vooruit, ik) dit al die jaren kunnen missen?! De ene keer, bijvoorbeeld in “Gone With The Wind” (hoe filmisch had u het gehad willen hebben?), zingt ze de luisteraar en zichzelf verleidelijk uit de kleren. Even verderop, in pièce de resistance “Never Speak to Strangers”, is ze het gekke zusje van Caro Emerald dat het slot van haar donkere zolderkamer heeft weten open te prutsen. Old Powder New Guns is voortgevloeid uit een voorstelling voor theaterfestival De Parade. Productiehuis ON heeft Lilian het benodigde kontje gegeven om haar liedjes op plaat te kunnen zetten – iets wat ON eerder ook al deed voor Kyteman. Dat u snapt dat ze daar een neus voor talent hebben. Niet alle muziek komt uit oude films trouwens, nergens wordt de sfeer of stijl gebroken. Maar nogmaals, wat een ongehoord mooie stem heeft Lilian. En wat komt die hier goed tot zijn recht. Verzoekje nog van mijn kant aan Lilian: in “Sleeping on the Ceiling” fluisterzing je een paar Franse woordjes. Doe je ook een keer een nummer helemaal in het Frans? Merci.

mij=Siren / ON / Rough Trade