Dat de band Sloan al twintig jaar bestaat terwijl ik er nog nooit van heb gehoord, zegt of iets over de kwaliteit van hun muziek of wijst op een flink gat in mijn muzikale kennis. In dit geval ben ik bang dat het laatste het geval is. De Canadese band viert dit jaar hun twintigjarig bestaan met de release van The Double Cross (oftewel XX, oftewel 20) en de eerste twee nummers laten een band horen die schijnbaar met het grootste gemak de perfecte poptunes produceren. Vooral opener “Follow the Leader” is prachtig, met tegen het einde een schitterende, Beatles-achtige break. Helaas staan er ook iets mindere goden op de plaat zoals de stomvervelende rocker “Unkind” die veel kapot maakt. Met honderd keer het regeltje ‘I don’t know why, you have to be unkind sometimes’ begeeft de band zich wel gevaarlijk dicht op het vlak van Status Quo. De vier bandleden schrijven en zingen om de beurt en dit zorgt voor een frisse, afwisselende sound, maar dus helaas ook voor miskleunen als “Unkind”. Gelukkig staan er meer beauties dan beasts op het album en het is bijna onverteerbaar dat het schrijven van nummers van de heren blijkbaar zo gemakkelijk afgaat. Op “Your Daddy Will Go” lijkt Johan terug te komen en “Beverley Terrace” had zo van The Shins kunnen zijn. Heerlijk, er valt nog twintig jaar back catalogue te ontdekken!
mij=Yep Roc / Munich
2 reacties