Orka – Óró

Orka - ÓróOnwillekeurig denk ik bij een band die afkomstig is van de illustere Faeröer Eilanden: die zullen wel zo’n Sigur Rós-achtig geluid hebben. Uiteraard is dat mijn gebrek en vooringenomenheid, en gelukkig wordt dat ook subiet afgestraft door Orka. Qua sfeer komt dit kwintet wellicht nog in de buurt van de IJslanders, maar dat zal voornamelijk een geografische oorsprong hebben en niets te maken hebben met leentjebuur spelen. Dat laatste kan ook bijna niet als je al je instrumenten zelf fabriceert. En dat is dan ook een grote reden waarom Orka zo bijzonder is, want met al deze huisvlijt weten ze een verdomd strak en herkenbaar geluid te produceren. Óró is hun tweede langspeler, opgenomen in een koud, betonnen zoutpakhuis; het geluid is echter wonderbaarlijk warm en wollig. Men zou er vele etiketten op kunnen plakken die variëren van analoge elektronica tot industriële postrock. Een nummer als “Hungur” voldoet bijvoorbeeld prima aan de laatste typering. Het daaropvolgende “Aldan Reyð” neemt echter meer een avant-gardistische wending met zijn neoklassieke klanken, vervormde strijkgeluiden en hemeltergende vocalen: een prachtige donkere parel. Het korte “Hon Leitar” is een psychedelisch folk nummertje, maar dan meldt zich het bijna beangstigend ritmische “Tað Vakrasta”, gevolgd door mijn favoriet “Rúmdardrongurin” met diens mooie ingehouden bombastieken betoverend stemgebruik. Het mag duidelijk zijn: Orka is volstrekt ongrijpbaar, gelijk een Circle in hun complete discografie. De releases waarbij dat problematisch is, zijn niet op een hand te tellen. Óró hoort daar zeker niet bij. Integendeel: als u dit album de kans geeft om te groeien, dan is het aantal karaat zelfs niet op vier handen te tellen.


mij=Ici D'Ailleurs / Rough Trade

4 reacties

Laat een antwoord achter aan Anoniem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven