Het Canadese trio Triumph heeft in haar carrière, die duurde van 1975 tot 1993, slechts één live-cd uitgebracht, Stages uit 1985. Daarvan kan ik me nog een recensie herinneren die erop wees dat Triumph niet meedeed aan 'the art of cheating', namelijk het op grote schaal overdubben van live-opnamen in de studio. Journey's Captured is van dat procédéeen bekend (c.q. berucht) voorbeeld, net als het materiaal waar producer Dieter Dierks met zijn vingers aan zat (Scorpions, Mother's Finest). Stages bleef volgens de recensent in kwestie daardoor zwaar achter in geluidskwaliteit, met als gevolg een ondermaats live-album. Gelukkig blijkt Triumph anno 2012 – geholpen door de betere opnamemogelijkheden – nog steeds de opvatting te huldigen dat een live-cd daadwerkelijk live hoort te zijn. Gitarist Rik Emmett, bassist Mike Levine en drummer Gil Moore, aangevuld met tweede gitarist Dave Dunlop, hebben daardoor een lekker heavy geluid op deze cd, waar hun studio-albums vaak naar een strak AOR-geluid neigen. Zo niet hier. Op Live At Sweden Rock Festival hoor je vooral een echte rockband aan het werk. Ondermaats is het geluid al helemaal niet. Integendeel, het heeft ondanks onvolkomenheden – Emmett heeft begrijpelijkerwijs wat moeten inleveren in de hoge registers – alle energie waar je op hoopt met een live-album. De setlist is geenszins verrassend met tracks als “When The Lights Go Down”, “Allied Forces”, “Never Surrender” en “Fight The Good Fight”. Maar zeg nou zelf, met het weinige beschikbare livemateriaal van Triumph zou je niet anders willen. Dit reünieconcert lijkt geen voorbode geweest te zijn van uitgebreider toeren of nieuw materiaal. Grijp je kans, want dit is het beste wat je van ze kunt krijgen.
mij=Frontiers / Rough Trade
4 reacties