Ik zou natuurlijk kunnen zeggen dat ik deze derde plaat van Get Well Soon in eerste instantie wat meer van hetzelfde vond klinken, dat er een aantal zwakkere broeders op staan, dat het een iets te lang album is, dat er best wat meer venijnige gitaren in hadden gekund, of dat zanger Konstantin Gropper bij tijd en wijle weer iets te weemoedig klinkt. Maar dat ga ik niet doen. Daarvoor hou ik te veel van deze band. Sinds festivals de-Affaire en Lowlands 2008 ben ik onder de indruk van deze Duitsers en ik heb ze gelukkig regelmatig live aan het werk kunnen zien, recent nog in de Effenaar. Ik kende het nieuwe werk toen nog niet heel goed maar met een nummer als “Roland, I Feel You” wist de band me daar ter plekke toch weer onverwachts diep te roeren, terwijl ik toch een nuchtere kerel ben. Wat een prachtig nummer is dat. Hoe briljant kun je melancholie mengen met opgewektheid. Verona Gropper, zuslief van de zanger/gitarist, zong haar “oeh-oeh-oeh” hier zo prachtig mooi dat ik nu denk dat engelen – als ze al bestaan – zo horen te zingen. Na een hoop luisterbeurten van het nieuwe album The Scarlet Beast O'Seven Heads weet ik dat de band toch opnieuw magnifiek werk heeft afgeleverd. Zo horen ook “The Last Days Of Rome”, “Just Like Henry Darger” en “You Cannot Cast Out The Demons (You Might As Well Dance)” inmiddels tot mijn favorieten. Dat Get Well Soon de kleine zaal in Eindhoven nog niet half vol kreeg is eigenlijk onbegrijpelijk, want deze band hoort niet in de luwte te opereren en verdient net zo veel respect als een aantal andere indiefolkbands die wel veel publiek op de been weten te brengen. Met deze diepgang verdienen ze meer aandacht. Zie de muziek als romantiek uit vervlogen tijden en laat je meevoeren in bezinning of sprankelende hoop. Misschien kom je dan tot dezelfde conclusie als ik: Get Well Soon is een band om lief te hebben.
mij=City Slang
4 reacties