Afgezien van de heerlijke kaasfondue en de chocola heb ik eigenlijk helemaal niets met Zwitserland. De Zwitsers praten raar Duits, maken veel te dure horloges en dwingen je zo’n rotvignet te kopen onderweg naar Italië. Maar nu ik deze tweede release van Beautiful Leopard heb gehoord moet ik eigenlijk mijn mening drastisch herzien. Zwitserland heeft een nieuw exportproduct in de vorm van een schitterend album, dat weliswaar Sometimes It Doesn’t Work heet, maar dus absoluut wél werkt. Het geluid van Beautiful Leopard hangt ergens tussen Low, Wilco en Calexico in en bevat een melancholiek die ik niet had verwacht te horen uit het land van de grote meren en witte bergtoppen. Dat de heren geen fanatieke wintersporters zijn blijkt trouwens wel uit het meeslepende “Long Cold Winter”, met het vermoeid gezongen ‘The snow is back again, year after year, unchanged.’ Na elf subtiel en kwetsbaar gespeelde nummers is afsluiter “Richters” nogal een rare. Op de klanken van wat gitaargepingel vertelt iemand in keurig Duits uitgebreid over zijn buren, de familie Richter. Buurvrouw Richter speelt beter piano dan zijn eigen vrouw, de boekenkast staat niet in de woonkamer maar in de werkkamer en meer van dat soort ongein. Een verrassend en grappig einde van een indrukwekkend album dat het verdient om ook buiten Zwitserland gehoord te worden.
Mij=Verte / Rough Trade