In september 2008 verscheen er hier een stukje van mijn hand over het album Aan De Arbeid van het Belgische Yevgueni. Dat was ruim een jaar na verschijnen, en ik gaf voor het gemak de distributeur maar even de schuld. Bovendien was het debuut Kannibaal al helemaal langs ons heengegaan. Anno 2010 is het anders gesteld: men mailt zelfs achter me aan wanneer er een stukje verschijnt over de nieuwste release We Zijn Hier Nu Toch. En men kan gerust zijn: hier is ie. Kennelijk zit er wat druk op de ketel of ziet men een gat in de markt. En dat laatste kon wel eens het geval zijn, want hoeveel enigszins leuke Nederlandstalige (of Vlaamstalige) groepen zijn er? Weinig, volgens mij. Het vijftal is muzikaal niet al te veel van koers veranderd. Ik moet, zeker door de stem van Klaas Delrue, nog steeds aan Gorki denken, en verder The Scene of een Boudewijn de Groot. Yevgueni’s specialiteit zijn luisterliedjes die hier en daar misschien qua tekst door de rijm net wat te gekunsteld zijn: ‘Nieuwe meisjes, waar komen ze vandaan. Nieuwe meisjes, zie ze staan. Nieuwe meisjes, breng maar aan.’ Toch is een liedje als “Brand”, over het eind dat iemand ziet naderen, prachtig qua tekst en origineel qua onderwerp. En geeft bijvoorbeeld de gastrol van Annelies Delrue in “Blijf” toch net de extra dimensie waar het lied om vraagt. Ik vrees dat de indeling naar muziekstromingen op de Nederlandse radiozenders te weinig ruimte geeft aan de Belgen om hier een vaste plek te veroveren. Aan de andere kant: met zo weinig concurrentie sta je snel aan de top. Wie weet profiteren ze hiervan.
mij=Petrol / PIAS