De sprankelende en absurdistische komedie Rosencrantz And Guildenstern Are Dead is absoluut aan te raden, maar of dit ook geldt voor de low budget zombie-versie? Ik heb zo mijn twijfels. Net als bij deze soundtrack van Sean Lennon. Het is onduidelijk of hij het nou serieus bedoelt, of dat het allemaal een grote grap is. Het ligt er maar net aan welke van de immer clichématige (Danny Elfman! Yann Tiersen!) thema’s je hoort. Ik zou haast gaan denken dat de hele film niet eens bestaat. De zoon van de bekende vader componeerde alles thuis op zijn computer en de boel werd ook op dezelfde bak uitgevoerd, waardoor we hier drie kwartier naar een neporkestje zitten te luisteren. En, om nu al in herhaling te vallen, dat is dus af en toe geinig, elders om te huilen zo klunzig en vaak allebei (“Hamlet’s Theme”). Het dieptepunt vormt “Charlotte’s Theme”, wat een oorlogszuchtig typetje moet zijn, want het klinkt als de wanstaltige muzak uit Age Of Empires, een strategisch computerspelletje dat ik meer dan tien jaar terug speelde. Beter geslaagd zijn de momenten dat Lennon zijn gitaar erbij pakt. “Bobby’s Bedroom” klinkt bijvoorbeeld als een makkelijk meefluitbaar deuntje dat op de G-Spots-compilatie had gepast. Met wat goede wil kun je “Elsinore Reprise” tot een Air-pastiche rekenen, inclusief zuchtmeisje en pseudo-erotisch seventies-sfeertje. Uiteindelijk vind ik maar een stuk echt de moeite waard en dat is wel meteen de “Finale”. Een zwierige piano-waltz, het aaien van een akoestische gitaar en zowaar een bijna emotioneel blazers-arrangement. Sean mag zich heel even in de magische wereld van Amélie wanen.
mij=Chimera / Konkurrent