Ze bedoelen het vast goed die Jungs von The Violet Subgroove met hun stelling dat ze modern zijn en niet trendy of cross over en ver verwijderd blijven van trends als Nu Metal en andere trendy muziekstijlen. Dat kun je best allemaal stellen, maar dat is natuurlijk nog geen garantie voor een goede plaat! Wat je op How to succeed… without even trying voorgeschoteld krijgt is vooral een afgelikte boterham. Wie zit te wachten op een soundalike Alice In Chains (de eerst twee tracks klinken als kliekjes van Dirt), Layne Staley is helaas al meer dan een jaar dood en die moeten ze met rust laten en niet proberen te imiteren. Maar goed ben je net over die ergernis heen krijg je vervolgens een halfbakken cliché ska-nummer over je heen. En zo rol je van de ene ellende in de andere, want daarna na dat ska-geneuzel krijg je ook nog een kijkonseenspunkzijn track over je heen (en dat doen ze later nog eens dunnetjes over). Ben je lekker mee en nog niet eens halverwege ook, zucht. De rest van de plaat maakt het er ook niet echt makkelijker op. Nergens een kleine frisse verrassing, nergens een vleugje originaliteit die de CD richting uit het zompige moeras zou kunnen trekken. Het is niet eens saai dat is misschien nog wel het ergste. Het is vlees nog vis. Het is overbodig. En dat zijn de ergste platen om uit te zitten. Ik heb het idee dat op How to succeed…. without even trying nog enkele woordjes moeten volgen. Vul het zelf maar aan. Zucht
File: The Violet Subgroove – How to succeed… without even trying
File Under: Overbodig alternatief