Het zal ergens in maart vorig jaar geweest zijn dat Madrugada in een uitverkocht Paradiso een poging deed mijn oren te laten wennen aan een bedenkelijk aantal decibellen. Het lukte, na afloop was ik een gelukkig, maar doof man. Wat me naast die doofheid, die na een week verdwenen was, bijbleef was die zanger. Kaal en charismatisch. Kennelijk vond Sivert Höyem, want zo heet de beste man, de muziek van Madrugada af en toe ook wat te luidruchtig. Want in de winkel lag opeens een solocd van de beste man, Ladies And Gentleman Of The Opposition. Het is allemaal wat rustiger dan Madrugada, wat soberder ook maar het eerste dat opvalt is dat Sivert zijn donkere stem het in een akoestische setting helemaal niet slecht doet. En hoe klinkt dat dan? Het begint als een Madrugada in zijn vroege dagen. Zou dat komen doordat de leden van zijn band meespelen? Na een nummer of vier, vijf wordt het allemaal wat rustiger en begint het op een Noorse alt.country te lijken. Op een postboot, varend door een Noors fjord waan ik me, met Sivert als stuurman die zijn imposante stem over het water laat galmen. Op de kant zie ik Bambi lopen en af en toe smijt hij een postzak de wal op en speelt hij wat op zijn gitaar. Ik spring na een ruime drie kwartier aan land en groet hem. Hopelijk komt hij snel weer langsgevaren.
File: Sivert Höyem – Ladies and Gentlemen Of The Opposition
File Under: Noorse alt.country met een randje
File Audio: [ Vier nummers op zijn site ]