Altijd fijn als een bandnaam niets dan duidelijkheid biedt. Comets on Fire had geen duidelijker bandnaam kunnen kiezen dan deze. Als ze namelijk iets doen dan, dan is het wel de plek waar je je begeeft tijdens het luisteren van Blue Cathedral binnen een paar tellen volledig in de hens te zetten. Goedemorgen wat trapt “The Bee and the Cracking Egg” overdonderend af. Alsof ze Lemmy terug Hawkwind in geschopt hebben om de ingedutte rockboedel eens even flink door te blazen met een overdosis spacerock en de nodige pillen. Nou ja een tikkie overdreven is dat natuurlijk wel, want niemand zingt immers als Lemmy en de rockboedel is ook niet geheel ingedut, maar je snapt wel wat ik bedoel. Wel grappig dat na die bak herrie een rustig intermezzo volgt met “Pussy Footin’ the Duke”. Alsof de heren zelf ook even op adem moeten komen. Daarna barst de ‘ellende’ overigens weer gewoon los hoor, met onder andere nog wat lekker geschift blaaswerk in “The Antlers of the Midnight Sun” en de nimmer rustende stem van Ethan Miller die de boel probeert te overschreeuwen. Dat dan nog wat Floyd-esque rust volgt in “Brotherhood of the Harvest” is dan wel fijn, zo kun je je goed voorbereiden op finale “Blue Tomb”, met zijn 10 minuten heen en weer gespring tussen hardrock naar blues en weer terug over rondzingend gitaarlijntje. De komeet is dan ondertussen al wel flink afgekoeld, maar je huis aan puin. Nou ja je hebt altijd de blauwe kathedraal nog he.
File: Comets on Fire – Blue Cathedral
File Under: Spacerock 2004
File Audio:[The Antlers of the Midnight Sun]