Vakantie (dag 5) 
En dan komt er toch een moment, dat ik het thuisfront ga missen. Het is ook wel een beetje raar om zo voor het eerst een hele week weg te zijn zonder je gezin. Stil vooral ook. Het gebrabbel van de kleinste, het geklets van de grootste doet me dan af toe wel eens verlangen naar een rits op de mond, maar zo zonder dat grut is het ook maar zozo eigenlijk. Lock-Sport-Krock maakt de stemming er niet beter op. Deze soloplaat van Millencolin-zanger Nicolas Sarcevic staat namelijk niet bepaald vol met vrolijke liedjes. Sterker nog: er staat niet één vrolijk liedje op. Het lijkt of Sarcevic een wat minder makkelijke periode in zijn liefdesleven kwijt moet en dat Lock-Sport-Krock het ei is waar dat in resulteerde. Verwacht dan ook weinig punk op deze plaat. Wel veel akoestische liedjes vol met teksten die zo bol staan van persoonlijk leed dat ze bijna ploffen. Liedjes in de geest van Bob Dylan en Hank Williams, waarin en af toe (o.a. in “Glue Girl”) ook nog wat Amerikaanse jaren 60 pop weerklinkt. Smakelijke kost hoor, daar niet van, maar niet echt geschikt voor een jonge vader die stiekem toch wel naar huis verlangt. Die wil niet zinsnedes als “All I want is to be with you” horen. Dat kan eenmaal veilig thuis wel weer. Ondanks de zware tocht van gisteren toch nog maar weer het carbonnen ros van stal gehaald om een stukje te trappen. Even de gedachten verzetten.
File: Nicolas Sarcevic – Lock-Sport-Krock
File Under: Punk-unpunked
File Audio: [Lovetrap]
ik ehb hem gekocht, en ik hou wel van die lekker deprimerende platen. echt helemaal geweldig! zijn nieuwe album is overigens NOG beter! nu maar hopen dat millencolin ook snel weer met een nieuw album komt (en het liefst weer in de funky life on a plate style!)