Het is 22 september, het waait, het regent, het liefst zou ik in bed blijven liggen, maar ik moet naar mijn werk. De plicht roept. De auto staat voor de deur, maar op 10 minuten fietsen is dat overdreven. Ik heb ook zo mijn principes. Ik trek mijn regenpak aan, de herfst is weer in het land. Als ik op mijn fiets zit houdt het op met regenen, ik kijk omhoog, de lucht is grijs. Ik besluit maar te gaan met het regenpak nog aan. Halverwege komt het alsnog naar beneden zeilen: lang leve het regenpak. Het zal de hele dag blijven regenen en waaien. Niet extreem: af en toe stevige buien en iets van – naar ik schat – windkracht 6. Als ik ‘s avonds thuis kom ligt het nieuwe album 11-11 van het Amsterdamse Voicst op mij te wachten. Dit lijkt geen toeval, want het gaat er hier ook relatief onstuimig aan toe. Nu kenden wij elkaar al een tijdje uit het live circuit, de e.p. Eat the Evidence en de cd Unsigned College Radio. Mijn verwachtingen worden op dit volwaardige album waargemaakt. Tjeerd, Joppe en Sven hebben de tijd genomen om aan hun eerste baby – onder leiding van producer Eli Janney in New York – te werken. De betere tracks van de eerder genoemde geluidsdragers werden geleend, en in een prettige balans aan de nieuwe nummers toegevoegd. Lekker tot rust komen is er op deze kleurrijke gestructureerde gitaarplaat zonder dieptepunten niet bij, alhoewel er met een aantal relatief rustige tracks wel een poging gedaan wordt. Dat hoeft ook niet, het is namelijk herfst. Het gaat buiten nog steeds tekeer. En binnen ook, bijna 39 minuten lang.
File: Voicst – 11-11
File Under: 13 onstuimige gitaarliedjes
File Audio: [Luisterpaal]