Ik krijg bulten deja-vu’s bij Embraces’ “Out of Nothing”. Zoveel doet de plaat me denken aan hun debuutalbum van acht jaar geleden. Een cd vol mooie Britse popsongs met een sfeervol en warm geluid dus. En pakkende meezing refreinen, want Embrace kan die schrijven als de beste. Met gospelkoren en mooie samenzang maken de broertjes McNamara het geluid af. Het is onzin om Out of Nothing te vergelijken met bands als Coldplay, Saybia en Travis, dat zou andersom moeten gebeuren. Embrace bestaat immers al een jaar of tien. Toch is het opvallend dat bandvriendje Chris Martin “Gravity” aan ze geschonken heeft. Het is een mooi emotioneel nummer dat Martin zelf meer een voor Embrace dan voor Coldplay vond. Embrace vind ik sowieso intiemer dan Coldplay. Wel blijf ik worstelen met Danny’s stem. Je hoort dat hij voor sommige noten enorm moet vechten. Ik houd mijn hart vast voor als hij deze liedjes live gaat zingen. Helemaal omdat hij op Out of Nothing meer van zijn stem vergt dan de eerdere cd’s. Mijn deja-vu geeft wel aan dat de productie en teksten van Out of Nothing beter en helderder zijn. Toch had ik graag wat meer afwisseling gehoord op het album. Het is allemaal wel erg braaf en rustig en vooral ook veel van hetzelfde. Als ze me af en toe tijdens mijn deja-vu’s eens even flink hadden op geschrikt met wat geks en onverwachts, had ik dat zeker niet erg gevonden. Kom op mannen, pak die kazoo er weer eens bij!
File: Embrace – Out of Nothing
File Under: Mooie melodieuze winterwarmer!