Hoi. Ik zoek Pelzig. Ik ben hem afgelopen week kwijt geraakt. Pelzig lijkt een beetje op Slut en Interpol, maar dan wat minder verzorgd. De eerste kennismaking was wat stroef, maar na enkele minuten was het ijs gebroken. Door de wat klagerige manier van zingen luister ik inmiddels heen en …
In 2003 won Eleven met overmacht de De Grote Prijs van Nederland. Hiermee wonnen ze onder meer een jaar professionele coaching en twee dagen studiotijd in Wisseloord. De muzikale groei van de band en de opnames in Wisseloord dragen bij aan een meer volwassen en zekere sound op deze EP …
Ik krijg bulten deja-vu’s bij Embraces’ “Out of Nothing”. Zoveel doet de plaat me denken aan hun debuutalbum van acht jaar geleden. Een cd vol mooie Britse popsongs met een sfeervol en warm geluid dus. En pakkende meezing refreinen, want Embrace kan die schrijven als de beste. Met gospelkoren en …
Het Zweedse Eskobar scoorde eens een bescheiden hitje met Heather Nova. Echt succesvol is de band hier helaas nooit geworden. Dit is wel anders in Duitsland, België en Frankrijk. Eskobar heeft ook de typische sound waar Scandinavische bands patent op lijken te hebben. Denk aan Mew, Kent en Saybia. Prachtige …
Vanaf de beginjaren ben ik een grote fan van de Manics. Maar de afgelopen jaren is mijn passie voor de band afgenomen. Ik vond Know Your Enemy teleurstellend en het pijnlijke b-kanten album geldklopperij. Ik had dan ook weinig fiducie in het feit dat de Manics nog een goed album …
De band met de dubieuze naam Slut is een fijne indierockband uit Ingolstadt, een gat ergens in Duitsland. Ze bestaan nu bijna tien jaar en hebben zes prachtige albums op hun naam staan. Na het met strijkers overladen Lookbook en de in electronica gedipte laatste plaat Nothing Will Go Wrong …
De Sneaker Pimps waren in 1996 net iets te laat om nog op het succes van de Britse triphop mee te liften. Ik ben fan van ze sinds debuut Becoming X. Dat de band zangeres Kelli Dayton ontsloeg en Chris Corner zelf ging zingen maakte mij niet uit – ik …
Oorspronkelijk was het debuutalbum van The Constantines alleen verkrijgbaar in hun thuisland Canada. De band viel daar vele malen in de prijzen en werd genomineerd voor een Juno Award (de Canadese Grammy). Sub Pop heeft het album nu, drie jaar later, opnieuw uitgebracht. En ja, wat zijn The Constantines nu …
Het kost me nogal wat moeite om over dit schijfje iets op papier te zetten. Ik ben verre van geïnspireerd door de band Marine. Ik kende de band alleen van naam en dat ze bestaan uit leden van Promise Ring en Dismemberment Plan. Het was leuk geweest als ze ook …
The Fiery Furnaces zijn broer en zus Friedman en ze maken muziek op de grens van folk, blues met een flinke dosis indie. Als ik iets over dit duo lees vindt men het of helemaal te gek of vreselijk. Nou, ik zit er een beetje tussenin. Hun eerste album (Gallowsbird’s …
De Ierse band Woodstar stond eerder dit jaar op Tombola in Paradiso. Ik was toen niet erg onder de indruk van de band en ik moet zeggen dat ik het Life Sparks ook niet al te spannend vind. De band maakt teveel intieme stemmige popliedjes uit het doosje dertien in …
Uberbritse indieband Spearmint levert met “A Leopard And Other Stories” hun vijfde studio-album af. De plaat is samengesteld uit vijf jaar materiaal dat niet op de vorige albums paste, maar te goed was om tot b-kanten te worden gedoemd. “This is not a b-side, it’s a future album track”, aldus …
Ik zag The Killers deze maand in Paradiso en Metropolis spelen en was blij verrast door de appetijtelijk weg te happen new romatic beats. De liedjes zijn catchy, dansbaar, ze zien er goed uit, de zanger zingt met een faux-Brits accent en ze hebben hun naam van een New Order …
De eerste keer dat ik in aanraking kwam met The Von Bondies was tijdens het voorprogramma van The White Stripes. Hun lekkere rauwe garage bluesrock sloeg bij mij meteen aan en ik liep toen blij De Melkweg uit met het album Lack of Communication. Nu twee jaar later en na …
Ash is altijd een vreemde eend in de Britpop/-rock-scene geweest. Met wat mierzoete hitjes en fijne catchy popsongs hebben ze de hype toch weten te overleven. Ze bestaan nu alweer een dikke 10 jaar. Ash begon ooit als metalband en met Meltdown is het de drie Noord-Ierse knullen, eeehhh sorry …
Voor ik start moet ik eerst wat bekennen: Happiness etc. is het eerste album dat ik hoor van de Belgische band COEM (Coin Operated Entertainment Machine). Hun vorige werk was naar wat ik lees erg experimenteel en moeilijk toegankelijk. Dit derde album Happiness etc. heeft zeker nog wel een experimenteel …
OK, ik moet toegeven dat ik altijd een zwak heb gehad voor de virtuose, nerdy, bijna altijd dronken voormalig gitarist van Blur Graham Coxon. Helaas vond ik zijn voorgaande solo-albums maar ondoorgrondbaar lo-fi geneuzel, niet om door te komen. Wat een verrassing is dan Happiness in Magazines! Dit album maakt …
