The Fiery Furnaces zijn broer en zus Friedman en ze maken muziek op de grens van folk, blues met een flinke dosis indie. Als ik iets over dit duo lees vindt men het of helemaal te gek of vreselijk. Nou, ik zit er een beetje tussenin. Hun eerste album (Gallowsbird’s Bark) stond bol van de leuke rommelige indie-liedjes met geinige verknipte teksten. Ik vond het wel clever en charmant. Alhoewel het overdreven accent en de monotone stem van zus Friedman mij na een paar nummers wel gaan irriteren. Ze lepelt de teksten vaak zo ongeïnteresseerd op, alsof het een boodschappenlijstje is. Het zijn ook een beetje kleuterschoolliedjes. Met dit tweede album Blueberry Boat zijn ze een beetje doorgeslagen in creativiteit. De gaten in de liedjes zijn tot de nok toe gevuld met springerige gefragmenteerde electronica. Er staan zelfs vier nummers van tegen de 10 minuten op, volgepropt met, naar mijn mening overbodige, geforceerde en gezochte muzikale trucjes. Het lijkt alsof ze teveel in dit album wilden proppen en geen keuzes konden maken. Het was even doorbijten maar na het moeilijke eerste 1/3e deel van het album lijken de Friedman’s beter op gang te komen en het geneuzel een beetje los te laten. Blueberry Boat is een chaotische verzameling van thema’s en muziekstijlen waar ik eerst niet doorheen leek te komen, maar het werd later best leuk. Pianodeuntjes, scherpe gitaren, chaotische melodieën, boeiende tempowisselingen, rommelige zang en een maalstroom van rijmende coupletten. Blueberry Boat is een juweel voor de indieliefhebber. Ik bewaar het voor een melige en creatieve bui, want aanstekelijk dat is Blueberry Boat zeker!
File: The Fiery Furnaces – Blueberry Boat
File Under: Übercreatieve indieplaat
File Audio: [Chris Michaels][Wolf Notes]