Geboren in Madrid met Deense voorouders. Aanschouw de roots van Christina Rosenvinge. Mevrouw Rosenvinge had in Spanje al een behoorlijke palmares verzameld als helft van Alex and Christina, voor ze besloot Engelstalig werk uit te venten in New York. De eerste keer dat ik het album draaide moet ik erg moe zijn geweest. Ik kon mijn aandacht er niet bijhouden en toen het allemaal was afgelopen, werd ik weer wakker… Oei! Zo’n luisterbeurt verdient geen enkele artiest natuurlijk. En dat terwijl dit plaatje nog wel is geproduceerd door Sonic Youth-gitarist Lee Ranaldo… Daarna heb ik het draaien nog vele malen herhaald, het kabbelt wel, maar het wil nergens echt gaan leven. De muziek an sich is prettig rustig en ingetogen, met veel strijkwerk en ijle arrangementjes. Hier en daar drums door Steve Shelley (juist, ook SY). Waar ik me bij herhaling toch wat aan begin te storen is het huppelige maniertje van zingen van Christina, wat staccato, alsof ze het er om doet. Maar misschien dat anderen dit artistiekerige juist wel kunnen waarderen. Het wat naar Duits riekende accent begint ook wat wrevel op te wekken, maar deze plaat heet natuurlijk niet voor niets Foreign Land. Het klinkt me echter te lief en bedeesd, haalde ze maar eens een keer flink uit! De keren dat er wat duet-achtige structuren ontstaan, bijvoorbeeld met Smokey Hormel in “Submission”, en de poppy afsluiter “As the Stranger talks” halen me wel weer bij de les. Zo is het veel leuker! Een erg goed ding is, wat mij betreft, dat er op de lengte van het album is gelet. Drie kwartier was te veel geweest, en het halve uur van Foreign Land is nu goed afgemeten.
mij=Smells Like Records / Konkurrent