Als je dag in dag uit het zelfde stukje asfalt onder je auto door ziet schieten om van je woonadres naar je werkplek te komen, kun je wel de nodige afwisseling gebruiken in de muziek die je tijdens dat ritje door je boxen laat klinken. Helaas brengt The Saturnine die afwisseling niet met hun vier tracks korte schijfje. Het bekendste lid van de band is wel Dennis Leeflang die als drumnomade inmiddels in vele bekende en minder bekende bands (o.a. Sun Caged en Within Temptation (inmiddels al wel heel lang geleden)) heeft gezeten. Met verder bandleden die onder andere zitten en hebben gezeten in bands als Trisomy, Wowbeggar en Daeonia verwacht je nummers met de nodige invloeden uit die verscheidenheid aan bands. Maar bij elkaar brengt deze vijfmansformatie een soort mix van te beheerste en te nette songs, een soort melancholic, progressive rock die wellicht het meest in de buurt komt van bands als A Perfect Circle en (de nieuwe) Anathema. Muzikaal zit dit eepeetje weliswaar goed in elkaar, maar ik vind wel dat er de nodige spanning ontbreekt. De nummers mogen wel wat meer pit hebben, zodat ik dat ook krijg voor ik op m’n werk arriveer. Gezien de ervaring van (sommige) bandleden had ik hier meer van verwacht. Dus geef de peper als ook het zout maar door.
mj=Eigen Beheer