In de Spits was deze week te lezen dat harde muziek zoals heavy metal, kan leiden tot schade aan het longstelsel, eventueel zelfs gevolgd door een levensbedreigende klaplong. Het bleek echter meer te gaan om te hoge geluidsniveaus bij concerten, dan om de muziek zelf en klaarblijkelijk staan heavy metalconcerten nog steeds bekend om hun (te) hoge decibelgehalte. Toch jammer dat er niet eens onderzoek gedaan wordt naar de schadelijke effecten van een Frans Bauer concert op tienplus, dat levert waarschijnlijk een karrenvracht aan nieuwe gezondheidsproblemen op. De godfathers van de heavy metal liggen er kennelijk niet wakker van en leveren met verloren godenzoon Rob Halford terug in de gelederen gewoon weer een ouderwets heavy metalalbum af. Angel of Retribution bevat met “Judas Rising”, “Demonizer” en “Hellrider” in ieder geval drie zeer sterke nummers waarin alles terug te vinden is waar Judas Priest voor staat: superzang, super gitaarsolo’s en super drumwerk. Helaas is het niet alleen maar ijzer dat blinkt op dit comebackalbum. Vooral van afsluiter “Lochness”, een ruim dertien minuten durend epos over het monster van Lochness, gaan mijn nekharen recht van overeind staan. Wat een ongelooflijk knullige woordrijm in het refrein. Ik denk dat Rob in Amsterdam stiekem het Groot André Hazes Rijmwoordenboek op de kop heeft getikt en daarna aan de slag is gegaan. Onbegrijpelijk dat er juist voor deze, en bij deze alvast excuses voor de flauwe woordgrap, monsterlijke afsluiter is gekozen. Dat het heilige vuur weer aangewakkerd is sinds de terugkeer van Rob moge duidelijk zijn.
mij=Sony / BMG