Ik had de nare eigenschap om van een nieuwe artiest die ik ontdek gelijk maar zijn hele backcatalogus te kopen. Die draaide ik dan in een paar weken grijs en vervolgens belandden ze in het grote Billy-archief en kwamen daar nog zelden uit. Zolang ik nog geen eigen huis en geen kinderen had was dit niet zo’n probleem, maar nu met maandelijkse hypotheek en kinderdagverblijfkosten moet ik toch wat meer op de centjes letten. Vorig jaar ontdekte ik Ben Weaver toen hij het geweldige Stories Under Nails uitbracht en kwam erachter dat hij nog drie cd’s uitgebracht had. Ik zag de bui al hangen. Gelukkig denkt platenmaatschappij Fargo een beetje mee met jonge ouders en anderen die het minder breed hebben. Daarom heeft ze van de eerste drie albums een ruime samenvatting gemaakt in de vorm van Blueslivinghollerin’. Het mooie is dat Fargo de nummers gegroepeerd en chronologisch heeft geplaatst op het album. Hierdoor krijg je een helder beeld van de voortdurende ontwikkeling van Weavers als schrijver van liedjes die een ruwe mix van folk, blues en country zijn. Meer dan eens moet ik aan Tom Waits denken en dat wordt versterkt door verdere verrauwtomwaitsing van zijn stem, maar wel met ‘snik’. Als toetje na de samenvatting krijg je overigens ook nog eens vier hagelnieuwe tracks, die ik alles behalve vullertjes zou willen noemen. Ook zij die alles al hebben van Weaver moeten vrees ik ook weer de knip trekken om Weaver’s prachtige uitvoering van Bob Dylan‘s “Ballad Of A Thin Man” te kunnen horen.
mij=Fargo / PIAS