Jaren geleden heb ik een keer een gitaar omgehangen voor een optreden in een berucht metalcafe gesitueerd in een uithoek van het overigens prachtige Drenthe. Het betreffende hol was lastig te vinden (een verlaten industrieterrein bleek de juiste locatie), maar eenmaal aangekomen dansten de bieraromas en Slayer-klanken ons door de openstaande deur tegemoet. Zo hoort dat ook te zijn met metalcafes natuurlijk. We speelden ons ‘hardste’ set maar wisten slechts enkele
metalheads te overtuigen. Veel beter verging het Toner Low, een uit Leiden afkomstig stonerrockmonster. Door de vele logge riffs en het hoge ‘ja-knik-gehalte’ al snel door ons liefkozend Stoner Low genoemd. Sinds dat concert is er wel het een en ander veranderd. Gitarist Willem verliet Toner Low en het geluid schoof langszaam op richting trage doom en psychedelica. Stoner Low werd Toner Slow zeg maar. Nu, wat singles en vele concerten later, komen de heren met hun eerste album. Zelf opgenomen en geproduceerd en van schitterend artwork voorzien. Het resultaat is een subliem staaltje trage stonerrock die het -letterlijk- vraagt om op hoog volume gedraaid te worden. Er is een enkele vervormde zanglijn te horen maar voornamelijk log voortploegende bas- en gitaarpartijen: de band schotelt een zware maaltijd voor. Wellicht niet geschikt voor de grote massa, maar voedzaam als de pest!
mij=Eigen beheer / Roadkill Rekordz