‘The Fucks!’ riepen mijn carpoolgenoten meteen toen ik ze in de auto het titelloze debuut van August Born voorschotelde. Omdat mijn leeftijd iets lager ligt dan die van hen, en ze daardoor wel eens ouder en wijzer kunnen zijn, vroeg ik ze wat ze er mee bedoelden. Het bleek om een behoorlijk obscuur en vaag bandje te gaan. Dat geldt ook voor het combo August Born, een project van Ben Chasny en Hiroyuki Usui. Die laatste zingt bezwerende woorden bij de hypnotiserende akkoorden van Chasny. Uiteraard klinkt dat wel wat als het andere project van Chasny, Six Organs of Admittance, maar August Born gaat nog een stapje verder op het pad van dolende klanken. Naar het schijnt ontstond het album door het heen en weer sturen van schijfjes met geluiden, waarop de ontvanger dan steeds reageerde door nieuwe klanken toe te voegen. Een collage door de taalbarrière heen dus. Hier en daar kan het zo bij een documentaire over de psychedelische jaren zestig, maar de ontspannen luisteraar hoort uiteindelijk veel verfijning in de vorm van subtiel aangebrachte belletjes, samples en harmonium en cello naast de repeterende akkoorden van Chasny. De Japanner volgt zijn diepste sjamanistische neigingen. Bouw een kampvuur in je achtertuin en staar in de vlammen terwijl je luistert naar August Born. In mijn carpool mag ik dit niet meer draaien. Ouder is niet altijd wijzer.
mij=Drag City/Munich