Ik wist van Kevn Kinney dat hij ooit iets had gedaan in een rockband, Drivin’ N’ Cryin’, en dat de critici daar heel enthousiast over waren. Maar ja, hoe gaat dat? Er komt van alles en nog wat uit, waarvan Drivin’ N’ Cryin’ zo’n band is waarvan je in je achterhoofd hebt dat je er nog eens naar moet luisteren. En dan hoor je plotseling dat de band niet meer bestaat en heb je er nog steeds niets van gehoord. Nou ja, nog genoeg andere dingen om ook eens naar te luisteren. En dan vraagt Storm je plotseling of je de nieuwe van Kevn Kinney zou willen bespreken. Hé, was dat niet die knakker van…? Ja, die knakker. Kevn Kinney’s Sun Tangled Angel Revival blijkt een echte band, in plaats van Kinney-met-begeleiding. Psychedelic folk, zo wordt het omschreven. Bij eerste beluistering was het even schrikken. Het is enorrum kuntry, en Kinney komt op mij in eerste instantie over als een Bob Dylan met kuntrysnik. Niet bepaald wat ik verwacht had, eerlijk gezegd. Gaandeweg merkte ik van mezelf dat ik toch wel erg zat te genieten van deze cd. Goed, het ligt vast aan mijn smaak dat ik “Madman Blues” het beste nummer vind, maar ook de country-met-lap-steel-guitar gaat er goed in. Vooral omdat de bezieling er werkelijk duimendik bovenop ligt. Kinney zingt alsof ‘ie er de wereld mee moet redden en de begeleiding is werkelijk subliem. Geen nootje teveel, kraakheldere productie en of het smartlappencountry, countryrock of blues is, de songs grijpen je meteen bij de kladden. Ik ben er laat mee, maar ik heb Kinney nu toch ook ontdekt. Jummie!
Kevn Kinney is nu in Nederland! Gaat´em zien:
29-09-2005 Utrecht Ekko
30-09-2005 Amsterdam Paradiso
01-10-2005 Assen Take Root
04-10-2005 Deventer Muziekcafe Backstage
mij=Compadre / Sonic