Het kan bijna niet anders dan dat Starkweather zich vernoemd heeft naar Charles Starkweather, een seriemoordenaar uit de jaren 50 die er met zijn vriendinnetje vandoor ging en een spoor van dood en verderf achterliet. Hij sloeg totaal door toen een pompbediende hem geen speelgoedbeertje op krediet wilde geven, waarna uiteindelijk de pompbediende zelf, en tien andere de dood vonden. De naam is niet slecht gekozen want de muziek die deze band laat horen op de langverwachte nieuwe cd Croatoan, is even dodelijk, agressief en kwaadaardig als de daden van dit illustere heerschap. De expirementele hardcore klinkt alsof er een seismische bom op je af wordt geschoten waar je oren van gaan bloeden en de ramen van gaan trillen. De titel van de cd lijkt bovendien te refereren aan de Croatoan, een indianenstam die leefde op een eiland bij de oostkust van Amerika. Ten tijde van de kolonisatie van Amerika ging er een verhaal rond dat een groepje verdwenen kolonisten bij deze stam was gaan leven. De uitdrukking gone to Croatoan betekent zoiets als teruggaan naar het primitieve en wilde leven. Ook dit aspect komt terug in de plaat. Weliswaar zijn de ritmes complex, de tergend zware, tegendraadse gitaarriffs en de rauwe, maniakale zang klinken als een desolaat verlangen naar andere tijden. Draai de knop van je stereo maar naar rechts, want deze oerkreet uit een ver verleden moe je het liefst zo hard mogelijk horen.
mij=Hypertension / Conspiracy