Toen we verhuisden richting de Keienstad, namen we ons voor te gaan schiften in de boeken. Alhoewel ik een hekel heb aan het wegkieperen (de prut) cq verkopen (het betere werk) van boeken vond ik het wel terecht. In de loop van de tijd hebben we gewoon teveel verzameld. Helemaal ik-zei-de-gek had er een tijd lang een handje van om uit elke boekenzaak te vertrekken met een of meerdere boeken. Die ik dan vervolgens liet verstoffen in de boekenkast, want tijd om te lezen maak ik eigenlijk zelden. In bed slaap ik, en ‘s avonds ben ik bezig met kids, sporten, of die andere hobby die gloepens veel tijd kost. Voor twee dingen die wel letters bevatten, maar eigenlijk geen boeken zijn maak ik wel tijd. Dat zijn Hard Gras (over voetbal) en De Muur (over fietsen). Beiden volg ik al sinds het eerste nummer en verslind ik gulzig. Vooral ook door de vaak verrassende onderwerpkeuze van de schrijvers. Het zijn zelden dingen die je leest in de VI of de Fiets. Ooit was er ook een variant over muziek: Payola. Helaas stierf die na vier nummers een stille dood. Ik fleurde dan ook op bij het lezen van het bericht dat uitgeverij Nieuw Amsterdam, dezelfde als die van Hard Gras, met een muziekvariant op Hard Gras zou komen, getiteld Wah Wah. Nu heb ik het eerste nummer uit en ik ben zeker niet teleurgesteld. Wah Wah is inderdaad op dezelfde leest geschoeid als Hard Gras. Dus het draait vooral om de verhalen en niet zozeer om de actualiteit. Al is de voorkant met daarop de ondertussen lekkende tieten van Lil’Kim het zomaar pardoes weer wel. Mooie reportage overigens die met de titel Jailhouse Rap waar zij natuurlijk in voorbij komt. Net als het verhaal van Auke Kok over een autoritje met Willem van Kooten en een monoloog van rock-‘n-rollmanager Leo door Leon Verdonschot. Het mooiste verhaal komt echter voor rekening van Peter Buwalda. Zijn vertelling over de belevenissen in de huiskamer van de ouders van zijn net-niet-meer-maar-na-die-tijd-weer-wel ex is ronduit hilarisch. Dit eerste nummer legt de lat relatief hoog voor volgende nummers. Hopelijk is Wah Wah een langer leven beschoren dan Payola. Ik maak er graag tijd voor vrij in ieder geval en bij de komende boekschiftingen blijft dit tijdschrift zeker bewaard.
mij=Nieuw Amsterdam